Javnaðarflokkurin hevði fýra fólk í landsstýrinum. Umframt Alta Dam vóru Marita Petersen, Jóannes Eidesgaard og Thomas Arabo. Valið av løgmanni stóð millum hesi. Á floksleiðslufundi
at ráða yvir«. Nú ljóðar tað so fínt at fáa »ráðharrabil«. Men hetta svarar væl saktans ikki til annað, enn ein stjórabil – ein bil, sum eftir skattalógini verður roknaður sum ágóði, ið skal skattast
at seta fótin á hvørt trin, og ert tú í hampiliga góðari venjing, kanst tú leypa annaðhvørt trin um. Ein annar háttur er at hoppa á báðum beinum ísenn upp trappurnar, og er venjingin nóg
kritikk fyri hesa handfaring, men um tað er orsøkin, ella um tað eru sparingarnar á stovninum annars, skal verða ósagt, men í øllum førum hevur leiðslan gjørt av, at sendingin er tikin av skránni
Hetta er óhoyrt og púra ábyrgdarleyst. ALS stýrið hevur fyrr koyrt ein annan stjóra til hús við meira enn ársløn, og tí átti hetta ikki at endurtikið seg. Tað kunnu fakfelagsumboðini í ALS
Williams. Bókin er býtt í trý evni: Fólk og samfelag, Lívgevandi máttur og Tilverufatan. Ritstjórarnir, Ann Ellefsen og Kristinbjørg Høgnesen, hava skrivað inngang um skaldsliga avrik Williams, og til hvørt
bispur vil ikki gera nakrar viðmerkingar til málið um Sjúrð Højgaard, sum er stevndur fyri at hava hótt Anne Mette Greve Clemensen, prest í Fuglafirði. Hann sigur, at tá málið er farið til løgregluna, so er
Enn er ógreitt, um ákæra verur reist móti Sjúrði Højgaard fyri hóttanir móti Anne Mette Greve Klemensen, presti í Fuglafirði. Sosialurin skrivaði mánadagin, at prestur hevði meldað Sjúrð Højgaard fyri
hann kom til verðina. Aftaná bara 24 vikur byrjar Jóan Símun at røra upp á seg í búkinum, og mamman Ann má innleggjast við verkjum. Boðini eru ikki góð. Vandi er fyri, at Jóan Símun ikki kemur at menna seg
taka sær av tí, sigur Marin Sólheim Thomsen, forkvinna í kirkjuráðnum. Sosialurin skrivaði í gjár, at Anne Mette Greve Klemensen, prestur í Fuglafirði hevði meldað prædikumannin Sjúrð Højgaard fyri hóttanir
