Føroyum. Kúgvin og ikki at gloyma heimaseyðurin vóru ikki at gloyma. Á fimtanda ári fór Allin til skips, og til sjós var hann øll mandómsárini. Hann fekk alla úrreivingina við frá útróðri við árabáti, deksbáti [...] báturin vóru bjargaðir. So miklan skaða fekk hann av hesum brunasárum, at eftir hetta fór hann ikki til skips við trolara aftur. Hann fekk kortini eitt gott heimalív í bø og haga við velting og hoygging og seyði
Dahl Christiansen. Og undir krígnum var hoin stovugenta hjá Hilbert Amtmanni. Dánjal var fyrst til skips, men kom til Havnar og arbeiddi á Tryggingarsambandinum. Hann búði tá hjá Alfredi Johannesen. Og í
Bretlandi, bæði hernaðarligar og politiskar - danir og bretar. Dánjal royndi sjólívið og var til skips við slupp. Men tað var skjótt, at hann fór til Havnar at ganga í handilsskúla. Hann búði hjá Alfredi
Havn, síðani í handlinum hjá Poul Bech í Lopra og hevur arbeitt á Polarfrost í 26 ár. Poul fór til skips sum 17 ára gamal og arbeiddi frá 1947-1952 á Hvalastøðini í Lopra. Í 60’unum arbeiddu hjúnini eitt
men Diana mátti arbeiða fyri seg. Pápi hennara, sum var timburmaður, var nógv burtur, viðhvørt til skips og onkuntíð smíðaði hann avstaðis. Mamma hennara var tí nógv einsamøll við stóra barnaflokkinum. Í
óneyðugt. Tá so sama oddagrein samanber okkara lýsingamarknaða við at trola á landleiðini ? har nøkur skip trola við almennum stuðuli ? so haltar logikkurin heilt álvarsliga. Fyri tað fyrsta spyr fiskurin
Greitt verður eisini frá, at hóast Skipasmiðjan mangan er kappingfør í prísi og dygd, fara fleiri skip uttanlands við arbeiðinum uttan so mikið sum at spyrja um prís í Føroyum. At enda í viðmerkingum okkara
Dimmuleiðaran, um tað veruliga ikki er viðkomandi at vísa á, at skip, sum ikki eru í vinnu meira, selja sínar fiskidagar til onnur skip, sum eru í vinnu og royna at fáa endarnar at røkka saman. Væl kann
var. Pápin vildi, at hann skuldi fara í realskúla, men tað vildi hann ikki. Hann vildi sleppa til skips, tó at hann var bara 14 ára gamal, og tað endaði við, at pápin fekk ein vinmann at taka hann við sær [...] sett í seg, at skipari skuldi hann verða. Tá ið hann var fyrst í 20-árum, fór hann til Noregs at taka skiparaprógv, og hann treivst heilt væl millum norðmenn. Noreg og norðmenn høvdu eitt serligt pláss í [...] skuldi hann venda heimaftur, fyrr enn hann var blivin rættur maður og hevði fingið sær útbúgving og skiparakjans. Tað fyrsta, tey frættu frá Dioni sjálvum, var, tá ið hann sendi mammuni og pápanum fjarrit
harrans ár, men ídag hava vit ongar sømdir og sera vánaligt diplomatiskt samband við Canada. Føroysk skip hava ikki loyvi at fara í canadiska havn, so har hava Føroyar sjórænarastatus. Onkur idealistur hevur