Tveir meksikanskir læknar, sum skuldu skunda sær á eitt sjúkrahús við einum hjarta, sum ein sjúklingur bíðaði eftir, vóru so óhepnir at missa hjartað úr einari køliboks og niður á vegin. Teir vóru tó skjótir
Valdemar Lützen og Petur Poulsen, Petur Snikk. Hesir høvdu ikki nógv við sjógvin at gera, men teir høvdu hjarta fyri sjófólki. Fyrsta leiðaraparið vóru Tomina og Harald Joensen úr Miðvági. Ein sonur teirra var
liva av tónleiki. Mann skal duga ekstremt væl at syngja og framføra og veruliga hava nakað upp á hjarta, sigur Uni L. Hansen. Sambært tónleikaummælaranum er støðið í X-Factor sendingunum rættiliga ymiskt:
um. Hósvík Møti verður í kirkjuni sunnukvøldið kl.18.00 við Jónhildu, Gullak og fleiri, øll eru hjartaliga vælkomin. Hvalvík Onki møti verður sunnukvøldið vegna møti í Hósvík. Mánakvøldið verður un
ímillum okkum longur. Men soleiðis er lívið nú einaferð. Tú fert altíð at hava eitt stórt pláss í mínum hjarta. Sum tað var tómligt, tá abbi, »tín fitti maður, fór herfrá«. At ikki skula síggja hann sita við [...] muss og klemm dagin áðrenn, tú vildi sleppa herfrá. Tú vart so ótrúliga vøkur at síggja, og tá títt hjarta ikki orkaði meira, lá tú við einum stórum smíli, og eg eri vís í, at tað smílið eigur maður tín »Louis
heim í dýrdina. Har er eingin sjúka, og ei heldur pína. Góði Bent, tað er eitt stórt tómrúm í mínum hjarta nú, men tað er ein troyst at vita at tú hevur tað gott har tú ert, har einglasongur og gleði er.
vita, at stavnamaðurin ikki einans dugdi at falsa skjøl, men stuðlaði av øllum alvi og av fullum hjarta bøðilin Pinochet og hansara drápsharkalið, og at hann eisini heilhjartað stuðlaði teimum hvítu í
borgarar nógv betur, enn Heðin Mortensen og Tórshavnar Kommuna klára, so eru hetta bara nøkur hjartamál, sum í hesum samgonguhøpi gerast lótir. Tí flatskatturin hevur alt at siga. Flatskatturin
tey búgva heima, heldur Annika Olsen. Eitt, sum liggur landsstýriskvinnuni í almannamálum nær at hjarta, er at gera upp við stovnstankan í Føroyum. - Tað verður ofta havt á lofti, at í Føroyum verða fólk
orð, hetta var gandur, eitt guddómligt svar, eitt einglaróp frá loyndum himli til hansara stúrandi hjarta. Og brádliga hoyrdi hann tekstin, ikki sum deyð orð, men sum tónleik, kallandi, brúsandi, syngjandi
