enn meiri ljós á málið, enn sjálvur fyrilesturin. Tungir fundarluttakarar Á fundinum vóru fleiri prestar, samkomuleiðarar, bíbliulærarar, prædikumenn, summarleguleiðarar, stovnsleiðarar og onnur
1720, rektari við Latínskúlan í Havn. Hann giftist við Onnu Margretu Petursdóttur, dóttir Havnar prest, Peder Pedersen. Eftir deyða hansara í 1751 flutti einkjan við 3 børnum teirra inn í Mettustovu. Sjálv
aldið Minningarhaldið var longu sunnudagin eftir vanlukkuna í Húsa Kirkju, har Thomas Jacobsen, prestur og Henry Andreasen, trúboðari stóðu fyri guðstænastuni. Sera nógv fólk vóru í kirkju, sum vera
bygt. Tað sigst, at hann gekk norður til Skopunar at byggja húsið, ígjøgnum 7 ár. Hann var nevndur prest-Jógvan. Í 1984 vórðu húsuni umvæld, øll sum tey vóru, og gleddist hon um hesu nærum nýggju húsini
mentalvenjari, rithøvundur, tvífaldur olympiskur gullvinnari og blindur. Søren tosar um prestatión, mentala styrki og strategiir til at økja um lívsgóðskuna. Hann gevur luttakarum
hevði nógv handilssamband við Leith. Føroyingar og norðmenn plagdu at hittast hjá norska sjómansprestinum. Her komu eisini Katrina og Jógvan Niclassen, verforforeldrini hjá Dollanum. Askhamfólkini komu
kanningini, siga frá stríði við konfirmantar og foreldur teirra, skrivar Berlingske. Ein mamma hótti ein prest, tí fyrrverandi maður hennara slapp at sita í kirkjuni til konfirmatiónina. Ein onnur mamma royndi [...] einum konfirmanti, sum var ónøgdur við, at ein floksfelagi fekk frí, tá konfirmantarnir gingu til prest. Ein prestur hevði skrivað í bløðunum um, at menningarlæra Darwins ikki er endaliga prógvað. Dagin
vera. Hann helt, at eg kundi læra, hvat tað skuldi vera, tí eg var so skjóttfatandi. Eg spurdi so prest, nær eg kundi koma aftur, men tað dugdi hann ikki at svara mær. Tá hugsaði eg við mær: “At fara burtur
húsfaðir. Sum 17 ára gamal var hann við á eini vandaferð eftir lækna suðuri í Havn. Dóttir Pryde prest var vorðin sjúk, og menn vóru bidnir um at fara eftir lækna. Veðurlíkindini hava ikki verið góð
festivalinum hesi 20 árini, og máttu tí fáast á skránna einaferð enn. - Og tá tað regnar á týskan prest, dryppar á føroyskan dekn og tað eydnaðist G! at lokka bólkin at spæla á G! eisini. Tey, sum fyrireika