kommunalpolitikarar, sum sita tungt á rakstrinum av SEV. Kann tað ikki hugsast, at tey bæði tingini hanga saman? Stýrið í SEV burdi spurt skattgjaldaran úti í kommununum, hvat hann vil. Einasta man fær burturúr
lagt saman). Í Eysturoy er talið umleið tað sama, Vestmanna og Kvívík, Vágarnar og Sandoy og Suðuroy hanga framvegis í leysum lofti, um tað ber til at orða tað soleiðis. Kommunurnar fara at verða færri og
um okkara. Tað sigur seg sjálvt, at tað má vera ringt hjá fólki við vanligum lønum at fáa alt at hanga saman fíggjarliga. Hvat kann so gerast? Tað vil altíð vera so, at Føroyar er eitt hampuliga dýrt samfelag
skal nú einskiljast og tað er tú upplagt at støða verður tikin til tær umleið túsund myndirnar, sum hanga í bankanum ella liggja trygt í bankans boksum. Hesar myndir eru føroyskir mentanargripir. Hesir gripir
seg at hanga somikið illa saman, at man hevur forsømt viðlíkahald og útbygging seinnu árini í allarbestu tíðum, har skattainntøkurnar ár um ár hava sett met. Hvussu skal so hesin rakstur kunna hanga saman
at vit hava ein relativt stabilan valuta, ið fylgir rættiliga væl evrini, har hann fyrr plagdi at hanga uppií týska markinum. Hvat vildi hent, um Danmark fekk evruna? Vit høvdu ikki kunnað sitið eftir við
landskassan, so líkist hetta mest av øllum eina desperata roynd at fáa fíggjarlógina fyri 2004 at hanga saman. So er ikki nógv at heinta í núverandi samgongu hja teimum, ið veruliga hava fólkaumsorgan og
tryggja fíggjarliga stabilitetin í landinum. Stjórnin hevur viðurkent, at altjóða fíggjarmarknaðirnir hanga saman, og merkir hetta, at stórir trupulleikar í eini skipan hava lyndi til at breiða seg til alla
ongantíð gjørd í almennu útreiðslunum, og tí má hetta framvegis verða eitt krav fyri at búskapurin skal hanga saman. Ella hvat sigur Búskaparráðið nú? Í okkara verða er eitt slíkt inntriv sera umfatandi, og kann
Heilt síðan 1972 hevur ES mestsum verið tabu í føroyskum politikki. Tað er vælskiljandi, tí her hanga so nógvir vinnuligir og tjóðskaparligir ivaspurningar uppií. Men tíðir broytast og vit broytast við