nógv var til av. Úr havhesti vóru gjørdar frikadellur og eisini forlorin hara. Poul lærdi børnini at svimja Tað vóru um 40 børn í skúlanum hesa tíðina. Beiggin Leivur, sum var fýra ár eldri enn Margreth, fór [...] almennur ítróttarráðgevi. Hann fekk gjørt svimjihyl í bygdini, tískil komu børnini eisini at læra at svimja. Men skil skuldu vera í! Hylurin var býttur í eina deild fyri gentur og eina fyri dreingir. Tað vóru
gloymd. Hjalmar Hátún var lærari í Svínoy frá 1924 til 1938. Hann legði dent á at læra børnini at svimja. Tí var ein svimjihylur gjørdur nærindis bygdini. Hetta kom rættiliga Hjalmari til góða ein dagin
hevði fingið hann á rættkjøl. So kom skiparin, Óli Fossaberg, svimjandi móti mær. Eg bað hann ikki svimja her, tí jollan var brotin. Óli svam so til Jógvan Elias, og teir bugseraðu so bátin uppá síðuna av
Bretlands. Gunnvør gjørdi nógv av at ferðast norður til Eiðis at vitja ommuna og abban. Hon plagdi tá at svimja í Múlavík. Á Eiði plagdi hon eisini at fara til neyta og hoyggja. Eisini plagdi hon at vitja til
avbrotin við øðrum arbeiði, so verður listaverkið hareftir. Tað svarar til, at Pál Joensen ikki kann svimja, tí at hann skal selja bollar hjá bakaranum í Vági. Neyvan hevði hetta gingið, men tá ið talan er
vaksnu, hann lærdi tey at smíða og spæla orgul, og hann hevði fimleik við teimum og lærdi tey at svimja. Svimjihylur var eingin, men lærarin gekk á odda fyri at gera ein svimjihyl. Tey, sum hava verið
politikki? Havi eitt arbeiði at fara til, sum eg trívist sera væl í. Mær dámar væl at lesa, at ganga, at svimja, møtist í bólki saman við øðrum kvinnum, annars dámar mær at binda og at seyma. Kemur tú úr einum
ávu frá foreldrunum. Henni longdist heim til Føroya, men tað vendist ikki aftur. Annika gavst at svimja í 1995, tá hon fór undir hægri lestur. Tíðin rakk ikki til at halda fram. Hon var cand. mag. í n
kendi frammanundan. Tað kom okkum bygdafólkum til góðar, sum máttu tann langa vegin til Havnar at svimja, og sigast skal, at fáar hallir í heiminum hava verið meiri umhyggiliga røktar, enn tá hesir fýrarnir
ð, Roysningurin, sum fór at leita. Jóan Kristian tekur soleiðis til í Hestsøgu: »Eingin dugdi at svimja, hvørki á fýramannafarinum ella seksmannafarinum.« ? So skuldi tað ivamálið verið komið upp á pláss