út. Øll onnur eru ræðulig, býtt, órein, bannsett, illgrundað, svøk, korrupt, meðan hann er sendiboð Guds? Eisini hevur hann sett teleevangilistin og trúarspekulantin Paulu White sum ráðgeva, sum bert hevur [...] Men sjálvsagt var dómurin, sum Trump fekk, allur sum hann var, forfylging. Trump var kallaður, ja Gud bjargaði Trump, tá hann bleiv skotin í Pennsylvania. Despotar vegurin At Várharra kanska vildi ávara

ár og júst farið til Danmarkar í lestrarørindum? Eg hevði ilt í hjartanum og eg var rasandi inn á Gud. Tað var ikki fyrr enn seinni í lívinum, at vónin um at hitta beiggja mín aftur hin­sides troystaði

eisini tað góða samband, sum var ímillum skúla og kirkju, hvørs bygningar vóru vígdir til Gud Faðir, Guds Son og Guds Heilaga Anda, hvar presturin var kirkjunar hirði í meinigheitini og lærararnir høvdu til [...] halgidagar. Hetta var eisini sett í samband við orðini úr halgubók, hvar tað verður sagt: ?Søkið fyrst Guds ríki og rættvísi hansara, so skal alt annað verða givið tykkum?. Eftir at hava verið heima um summarið [...] áhugavert at koma saman við teim gomlu, sum allir vístu seg at vera tilkomnir menn, sum løgdu fundin í Guds almáttshond. Tí nú galt tað guddommiligheitina, sum skuldi røðast um. Eg gjørdist ikki sørt bilsin

og fremst móti teimum kreftum, ið eru farnar so illa við Føroyum. Var eg trúgvandi, hevði eg biði Gud um at sissa meg, ella í hvussu so er um sent eitt rák av mildni inn í sálina. Men nettup tað at leggja

orðini hjá Harranum úr Fjallaprædikuni, Matt. 5. 9: "Sæl eru tey friðsomu, tí tey skulu verða kallað Guds børn." Tummas Jákup var eitt satt friðarmenniskja, eitt gott menniskja og ikki minst eitt dámligt

Men nú brestur fyri mær, tá ið eg hugsi um tíðina saman við Ólavi, tær undurfullu løtur saman á Akri Guds, bæði á sjógvi og landi, kanska serliga umborð á Norrönu, fyrst um borð á tí gomlu, síðan nú á tí [...] fátæk, men eg vil í kvøld saman við familju okkara taka um tykkum í sorgini og biðja tann almektiga Gud senda tykkum troyst, styrki og gleði. Tað verður ikki leingi, til vit síggjast afturí tí himmalska

mær at hon plagdi at sova hjá Elspu sum smágenta. Áðrenn tær løgdu seg, las Elspa hesar bønir. Søde Gud, min engleskare, alle dine små bevare ja, forlad min fader milde, alt jeg gjorde, som var ilde. O,

mær at hon plagdi at sova hjá Elspu sum smágenta. Áðrenn tær løgdu seg, las Elspa hesar bønir. Søde Gud, min engleskare, alle dine små bevare ja, forlad min fader milde, alt jeg gjorde, som var ilde. O,

orðinum. Jóhannes hevði sína fastu trúgv á sín Frelsara Jesus Kristus. Hann kundi tí syngja: Jerúsalem, Guds halga stað! Tann dýrd, ið bíðar teim ið syngja skulu hjartans glað tann dag tey koma heim! Á gøtuni

sjáldsama mann. Tú hoyrdi hann bara siga lívgandi og vælmeint orð um alt og øll. Jóannes nevndi ofta um Guds skaparverk, sum hann undraðist á. Jóannes hevði nógv størv í Vági, men nú hevur hann lagt árarnar