Í míni verð má ein framleiða nakað fyri at fáa avlop. Øvundsjúka Hóast Hans Petur hevur havt sítt lív á sjónum, so dugir hann eisini væl at síggja, at vinnan á landi má laga seg til umstøðurnar og veruleikan

at fáa svar uppá, hvussu fólkapensjónistar sjálvir meta um sína støðu. Hava tey eitt trygt og gott lív. Hvussu klára tey seg fíggjarliga. Hvat eru tey nøgd við, hvat kundu tey hugsað sær øðrvísi, eitt nú

kollveltingini, gjørdist ein vanlukka fyri tað russiska fólkið. Í 70 ár lótu ótaldar milliónir av russum lív í fangalegum og tvingsilsarbeiði. Undir somu syndarligu umstøðum livdi fólkið í Eystureuropa í 45 ár

»Tjóvurin (djevulin) kemur bert at stjala og drepa og forkoma; Eg eri komin, fyri at tey skulu hava lív og hava yvirflóð«. Út frá hesum versinum burdi tað verið greitt fyri einn og hvønn hvør ið stendur

og at lærarar og onnur taka spurningin upp. Samstundis vónar hon ein dag at kunna liva eitt gott lív og stovna familju.

at Havnin fær ov nógvar skattakrónur. Tað er, sum at hesin pástandur á ein ella annan hátt heldur lív í runukastingini. Pástandurin er bara ikki sannur og ongar kanningar stuðla hesum uppáhaldi. Eitt

neyðugt at tala er um alla vinnu, og ikki bert einstakar greinar. Skal ein útjavningarskipan vera lív laga, so er neyðugt at inntøkugrundarlagið er støðugt. Og tað er tað tá talan er um almennar lønir

tos. Vit síggja eisini, at føroyskir peningaveitarar standa klárir við fígging. Tryggingarfelagið LÍV hevur leingi staðið púra klárt við stórum ætlanum um bæði at byggja og fíggja. Men felagið kemur ikki

Nú er tað komið so langt í hesi frá­søgn hjá Kristian, at Margretha rætti­liga er komin inn í lív hansara. Tað er eisini so heppið, at Mar­gretha hevur eina áhugaverda niðurskriv­aða frásøgn, sum náttúru­liga

kring um í landinum, sum serliga arbeiddu botnfisk undan Føroyum. Hetta gav útjaðaranum eina vón um lív og framtíð. Umframt dugnaligar kvinnur við flakaknívinum, var vanligt, at eitt nú uppilagstir fiskimenn