skjølum. Tað, sum eg her havi roynt at festa á blað, er bert ein evarska lítil partur av tí tilfari, teim hendingum og upplivilsum, sum Heri greiðir frá. Hetta kann bert blíva ein ’aperitiffur’, so høvuðsrættin [...] hitt á vertshúsi í Kjøpinhavn eina náttina, og annað, sum kann tykjast rættiliga persónligt? Men í teim nógvu smásøgunum, sum Heri sigur okkum, liggur ein tíðarmynd, sum sjáldan verður skrivað niður, enn

uppgávuna og tí eisini hava verið stak ídnir til venjing. Teir hava møtt væl upp, tá tað hevur borið teim­um til og dystir í heimligu kapp­ingini ikki eru komnir í vegin. – Vit hava havt regluligar saml­ingar

for­tíð og framtíð. Minningarhaldið verð­ur sum ein vanlig guds­tæn­asta. Tað verð­ur møguleiki hjá teim­um, sum hava hug til tess at tendra eitt ljós, fyri tí barn­ið, ið farið er. – Í dag liva vit í eini

for­tíð og framtíð. Minningarhaldið verð­ur sum ein vanlig guds­tæn­asta. Tað verð­ur møguleiki hjá teim­um, sum hava hug til tess at tendra eitt ljós, fyri tí barn­ið, ið farið er. – Í dag liva vit í eini

Frítíðarfelagið »Antares« Postsmoga 11, 490 Strendur. Frítíðarfelag hvørs endamál er at røkja áhugamál hjá teim­um føroyingum ið starv­­ast í altjóða farma- og frálanda­vinnu. Meira fæst at vita við at venda sær

skjølum. Tað, sum eg her havi roynt at festa á blað, er bert ein evarska lítil partur at tí tilfari og teim hendingum og upplivilsum, sum Heri greiðir frá. Hetta kann bert blíva ein ’aperitiffur’, so høvuðsrættin [...] hitt á vertshúsi í Kjøpinhavn eina náttina, og annað, sum kann tykjast rættiliga persónligt? Men í teim nógvu smásøgunum, sum Heri sigur okkum, liggur ein tíðarmynd, sum sjáldan verður skrivað niður, enn

Frítíðarfelagið »Antares« Postsmoga 11, 490 Strendur. Frítíðarfelag hvørs endamál er at røkja áhugamál hjá teim­um føroyingum ið starv­­ast í altjóða farma- og frálanda­vinnu. Meira fæst at vita við at venda sær

smæstu skipini ella bátarnar. Tilfeingisgjaldið pr. kg verður sostatt tíggjutals ferðir størri hjá teim smáu, um teir skulu bjóða á líka føti. Undir eini dagaskipan mugu dagarnir tí fyrst býtast út á bólkar [...] lygn. Skulu vit hava størst møguligt avkast, mugu vit fiska bíliga, og tað gera vit bert við at lova teim mest effektivu veiðutólunum framat uttan nakra aðra binding enn mest loyvda veiðu. Fiskar onkur meira

tó at gera býráðslimir vart við at har ganga framvegis einir 200 næmingar í Skúlanum í Kongagøtu og teim 6 barakkunum í grannalagnum, hesir næmingar skulu nú víkja frá teirra spæliplássi fyri parkeraðum

for stórum mannaskara. Tey kendu teg sum merkismann við alski til tað lendið, sum tú á ferð um fjøll teim fann, har hvørja kleiv tú kendi. Um gæva tín nú uppi var, og lív bleiv skert og strevið, so vilji