tjóðskaparligu samling, so at siga, og so eina skít-veri-við-málinum- stöðu hinvegin, ið summi vilja rópa upp á fólksins vilja og tað er kanska ikki burturvið heldur í einum samfelag, har hvørki sýnist at
rættvísi. Skattur á fíggjarmarknaðin SPD hevur tí skotið upp, við lóg at áleggja ein skatt, sum teir rópa, við einum longum orði, Finanzmarktsteuer (fíggjarmarknaðarskattur). Bankar og fíggjarstovnar skulu [...] Friedman og nýliberalismuni er av, og at bæði umhvørvislig, orkupolitisk, búskaparlig og moralsk atlit rópa eftir einum paradigmuskifti. Paradoksið er, at júst í hesum, tí varisliga og vingluta, tí ov kámu
tjóðskaparligu samling, so at siga, og so eina skít-veri-við-málinum-stöðu hinvegin, ið summi vilja rópa upp á fólksins vilja og tað er kanska ikki burturvið heldur í einum samfelag, har hvørki sýnist at
Bartal Eliasen fekk viðgerð eftir harðan stoyt í hornasparksstøðu. Meðan Bartal gongur av vøllinum, rópa nøkur HB viðhaldsfólk háandi orð eftir honum, og í frustrasión fáa HB viðhaldsfólkini fingurin frá
gera nakað við, sigur læknin. Hoyri tyrluna. Hyggi eftir gólvinum. Síggi eina rúgvu á fólki. Summi rópa framvegis. Var tað ein deyðadóm Marjus las fyri mær? Nú lendur tyrlan. – Marjus. Skal hesin við?,
monnunum í eitt hart róp: “Land forút.” Rópið var ikki meira enn tagnað, tá ið ein annar tekur til at rópa enn harðari og andskræmiligari: “Sker forút.” Tá skiltu vit, at “landið” var flesin útfyri (Hoyvíks)hólmin [...] at eg í mínum gáloysni stongdi bróðurin inni. Einki fólk var nærindis, sum hoyrdi hann dundra og rópa og var tað ikki tað, at hann hevði so góðar kreftir, hevði endin ikki verið góður. Hann fekk umsíðir
hvat ið skal til av tíð og kreftum fyri at fáa slíkt upp á pláss. Fyri mær at síggja hava teir, ið nú rópa um at slíta hesar sáttmálar lítið innlit í, hvat ið hevur gingið fyri seg og hvørjar fylgjurnar kunnu
vekk frá teimum, men hyggur enn javnan aftur eftir teimum. Men brádliga er hann vekk. Tey leita og rópa eftir honum, men eingin frensur at hóma. Tey mugu geva upp. - Vit vóru aftur og leitaðu eftir honum
mál at verja. Tá Øssur hevði talað, setti hann seg við klaverið, meðni Ebenezer-kórið sang sangin “Rópa av frøi,” sum Svenning hevur gjørt orðini til og Øssur hevur skrivað lagið. Tey, sum kenna til tann
fatanin av, hvat er rætt. Eg kenni ikki orsøkina, skíti eisini á hana, men tað er tó forbiðið ovboðið at rópa út um allar geilar um hvussu gott tað er at vísa samhuga—sum um samhugi í sjálvum sær er nakað sjálvsagt
