urgu og harmoniku og hevur eisini roynt seg við ukulele, hevur sungið í kóri og verið organistur í Klaksvíkar Kirkju, eins og eitt nú abbi mín eisini spældi urgu og harmoniku, meðan mammubeiggi mín spælir

? Pápi mín spældi violin alt lívið og eitt sindur av banjo. Eisini var hann stórtrummusláari í Klaksvíkar Hornorkestri. Síðani innførdi Ingvør, eldra systur mín, fleirraddaðan sang og gittarina í familjuna [...] har var Niels Christian, bróður, skjótur á sjóvarfallinum. Samstundis spældi beiggi mín Mouritz í Klaksvíkar Hornorkestri. So tónleikur var ein fastur táttur heima hjá okkum, og við tíðini dró hetta meg inn

og í ár endurtekur Jonhard 77 kilometra túrin, men hesu ferð rennur hann úr Havnini og heim til Klaksvíkar. Soleiðis endar hann hendan kapittulin, greiðir hann frá í samrøðu, sum er at lesa í Vikuskiftis

men valdi í síðsta enda at taka av tilboðnum frá KÍ. So í ár skal Kaj Ennigarð koyra norður til Klaksvíkar at venja hvønn dag, heldur enn at tuska runt í Sarpugerði saman við liðfeløgunum, hann er vaksin [...] saman við. Hvussu kennist hetta? – Tað er nakað tað sama, og tað heldur ikki so langt at koyra til Klaksvíkar, nú tunnilin er har. Eg kendi eisini nógvar av spælarunum áðrenn, og fleiri teirra havi eg verið

tollað sum toyvøru, men tað fann eg meg ikki í. Og eg vann tað sakina. Stutt áðrenn Mamy kom til Klaksvíkar, var hon send norð við Reyða Krossi við einum neyðagregati. Læknastríðið var upp á tað harðasta

hevur verið sera stórur. Seinnapartin í dag var Lesaravirðislønin handað Høgna Mohr á samkomu á Klaksvíkar bókasavni. Virðislønin var 30.000 krónur. ##med2## Høgni Mohr takkaði fyri heiðurin, sum hann helt

skipari á honum, og eg bleiv ein av manningini. Í november 1951 varð Jóannes Patursson seldur til Klaksvíkar til Kjølbro, og tann 21. november fekk eg skipsboð. Vit fóru av Klaksvík tann 27. november, og

at tað var ein øgiliga undarlig kensla, leggur hann afturat. Fólk úr Mikladali, sum skuldu til Klaksvíkar seinnapartin, høvdu hann so við, og soleiðis fingu tey hann aftur. – Tit kunnu ætla, at tað var

men við hjálp frá góðum fólki bar til. Í 1946 fekk pápi arbeiði hjá Kjølbro, og vit fluttu til Klaksvíkar, har vit vóru frá 1947 til 1950 Klaksvíkin var eitt serligt stað tá. Eitt sindur av einari “klondyke”

mange besøgende. Dagin eftir hevur hann vitjan av Rikku, dóttir Ludda Kjelnæs, ið ungur fór til Klaks­víkar at arbeiða hjá Faktorinum. Den 20. April Da jeg havde høj Feber blev jeg liggende hele Dagen. Sendte