sindur óveruligt, men nú hevur hetta staðið upp á í eina tíð, so eg haldi, at eg so smátt havi vant meg við at hava ein kendan sjeik, sigur 23 ára gamla Frida Poulsen. Hon er í løtuni í fer við at útbúgva

stóru umsorgan við mongu biltúrunum, tit bæði vóru saman kring um í Evropa. Orð eru fátæk, men lat meg enda við orðunum hjá vágaskaldinum: “Tíðin var tíðin, sjálvt lívið var alt”. Hvíl í friði, góði vinur

at onkur annar hevur tey við. Sjálvandi hjálpa foreldrini til, men eg royni av øllum alvi at klára meg sjálva, tí tað kann ikki vera meiningin, at foreldrini skulu forsyrgja mær - eini vaksnari konu. Men

- Tað stendur í hesum skivinum, at vit ynskja Allan aftur sum stjóra á Landssjúkrahúsinum. Og lat meg líka vísa á, at hetta er fyrstu ferð, at undirskriftir eru savnaðar, fyri at fáa ein frákoyrdan stjóra

stutt og greitt, at spurningurin skuldi svarast, tí fyrispurningurin stóð á dagsskránni, og hann bað meg lesa fyrispurningin. Tað sá eg onga orsøk vera til og fór av røðarapallinum, sigur Kári P. Højgaard

væl fyri tey eru til at handfara trygd, heilsu og umhvørvi. ?Trygdin skal vera í hásæti, og eg gleði meg til at fylgja arbeiðinum hjá oljufeløgunum sigur oljumálaráðharrin. Økið, sum er lutað út, fevnir um

Joensen frá, og dálkaði Høgna út á allar grovasta hátt, við einum lesarabrævi ”Danin er f….”, (fái meg ikki at endurgeve yvirskriftina), sum má metast at verða eitt sera ósømulig yvirskrift og til lítlan

og eg fari bara at njóta summarferiuna saman við familjuni og vinum, men eg fari sjálvandi at halda meg í gongd, og venja eitt sindur meðan eg eri heima, sigur Gunnar at enda.

teimum menniskjunum, ið tú møtir á lívsleiðini, meðan tú hevur tey hjá tær. Nú manglar bara, at eg læri meg at liva eftir hesum. Navn: Mikkjal Helmsdal Aldur: 45 ár Býr: Í Hoyvík Starv: Rektari á Føroya Stu

vikuna í handverk og list, og sjálvandi er tað sera óheppið, men hetta gjørdi samstundis, at eg føldi meg noydda at gera vart við støðuna, vit sum foreldur at næmingum við menningartarni eru komin í seinastu