Við hesi tilhald vórðu sett upp vakurt málaðar træmyndir av Sanktu Geirtrúð við gyltari krúnu. Av veðri og vindi fóru málingin og gyllingin av hesum myndum, og av tí kemur tiltakið, at ?ljómin er farin

Við hesi tilhald vórðu sett upp vakurt málaðar træmyndir av Sanktu Geirtrúð við gyltari krúnu. Av veðri og vindi fóru málingin og gyllingin av hesum myndum, og av tí kemur tiltakið, at ”ljómin er farin

tey ferðandi bert rokna við endurgjaldi, um skaðin stendst av ósketni hjá manningini og ógvusligum veðri. Sagt verður, at Strandferðslan hevur útgoldið endurgjald til bilførarar fyri skaða á akfør teirra

kenst sum eitt ævintýr. Sjálv havi eg verið uppi á Sornfelli eina­ferð við einum útlend­ingi í góðum veðri eitt vak­urt kvøld, tá sólin setti. Hann greiddi frá, at hann einaferð hevði verið uppiá heimsins

men sildin var spilt og bleyt. So fór John at skjóta fugl til agn. Vit royndu alla vikuna í fínasta veðri og fingu 6.000 toskar, sum vóru eini 100 skippund. Sunnudagin fóru vit inn á Patreksfjørðin, og har [...] ís­lend­ingar sjálvir kundi fiska inn í klett­in í lé av landinum. Teir kundu tískil fiska í nógv verri veðri enn vit. Tá valdu nakrir av teimum ungu umborð, at teir heldur enn bert at dríva hann av, skuldu fara

Mikudagin í farnu viku var av allar ringasta veðri kring alt landið. Streymurin var hinvegin sera góður, men við teirri vindferðini ið var, hevði tað verið óðamannaverk at lagt frá landi við einum útróðrarbáti [...] skip at vera við, sigur Richard, her vit hitta hann inni í stýrihúsinum. Hann hevði boðað frá góðum veðri um kvøldið, og Richard ætlaði sær á enn ein útróðrartúr. Tað sum farið er av hesum árinum, hevur roynst

Hendrik Egholm, sølustjóri á Smyril Line, við Norðlýsið. Harafturat siga veðurmenninir frá vánaligum veðri við Ísland teir næstu dagarnar, og tí hevur reiðaríið valt at avlýsa íslandstúrin hesa vikuna, so

virksemið á fiskavirkjunum í oynni ikki longur er so neyvt tengt at streymi og veðri. Ísfiskatrolararnir royna at kalla í øllum veðri, og tí eru landingarnar í Klaksvík nú meira regluligar enn áður. Umframt

at arbeiða fiskin. Av hes­um skuldi hann tó gjalda út­reiðsl­ur. Jóan Pauli dugdi væl at skyna á veðri og tók fyrilit fyri umstøðunum, so fiskurin loypt­ist ongantíð. Hann lat tey ikki breiða á svartari

nógvur útróður, tá ið viðrar. Ein stórur partur av flotanum er soleiðis neyvt knýttur at streymi og veðri og harvið kemur eisini landingin í tørnum. Støðugir prísir Pól Fuglø, landingarformaður, sigur, at