í juni, tá kvinnur í USA mistu rættin til fría abort. Tá skrivaði Mette Frederiksen, at hennara hjarta græt fyri gentum og kvinnum í USA. – Tað irriteraði okkum, at hon skrivaði tað um amerikanarar, men

valskrá, sum floksleiðslan hegnisliga hevur sett saman, ella skulu vit siga tað, sum okkum liggur á hjarta? Ella kanska nakrar íslettir av báðum? Í mínari verð er eingin ivi um, hvar hjartað er. Tað liggur

grundarlagi undir okkara høvuðsvinnu viðgjørt og niðurgjørt. Um landið sita familjur við piprandi hjarta og lýða á, hvussu einstakir politikkarar hava í hyggju at skræða teppið undan teimum. Mær kemur til

Í mínum hjarta eiga Vágar eitt serligt pláss, tí í 18 ár ferðaðist eg vestur at stjórna tjóðarflogfelagnum saman við ídnu og dugnaligu starvsfólkunum har. Atlantsflog er motorvegur okkara út í heim og

og sat áðrenn tað eisini í nøkrum tíðarbilum sum varamaður á Løgtingi. Hann var javnaðarmaður við hjarta og sál, har var ongantíð nakar ivi. Hann var í føroysku sendinevndini til Norrøna Ráðið, og tað var

sendingar vórðu gjørdar, sum í dag eru siðsøguligar. Kristiligar sjónvarpssendingar lógu hansara hjarta nær, og hann var mangan drívmegin í hesum. Eitt nú var Ragnar sama ár, sum almenna sjónvarpið byrjaði

Siðaarvurin, sum føroyingar halda fast í og sum unga ættarliðið tekur til sín av fullum og heilum hjarta, er at fegnast um. Hann heldur, at tað, at so stórur partur av føroyingum við stoltleika savnast

sá út, sum eg skuldi doyggja; og hon rópti til Gud. Hon var einslig: og tað einasta, sum hennara hjarta hekk við fram um alt á jørðini, var hetta lítla barnið, sum hon hevði fingið at taka sær av. Hon [...] kom inn í stovuna og stakk nakað í munnin á mær. Alt hetta, kæru vinir, hevur bitið seg fast í mítt hjarta...”, segði Victor. Victor var spardur! Hesin smádrongur skuldi seinni ikki bert hava veldiga ávirkan [...] – ein danskur maður – sum Gud reisti mær til hjálpar, keddist aldri at vitna fyri mær og troysta hjarta mítt við orðinum um Golgata kross.” Mangan tók Victor til orðini, ið hesin Ryving Jensen ta einu

nakað serstakt við Sumbiar-hjartanum. Tað er sum um eg ongatíð havi merkt at eg havi nakað hjarta. - Eitt slíkt hjarta úr Sumba, tað er har bara. Tað er øgiliga sterkt, slær tá tað skal og er eisini sera áhaldið [...] gamlan mann. Men tað bilar einki, tí lættliga fer hann upp um hana og setur seg í sofuna. Sumbiar-hjarta Hann setur seg í sofuna, festir sær í enn eina sigar, og sigur seg vilja vísa mær eina samrøðu, sum [...] væl til, sigur hann, sum um tað var nakað at spyrja seg um. - Frágreiðingin er hon, at eg havi eitt hjarta úr Sumba! Hetta krevur sum vera man eina frágreiðing, og hana gevur hann eisini: - Sært tú, tað er

umfatandi í hansara listarliga og andaliga frælsu hugmyndaverð. Eitt sunt frískt og frælst poetiskt hjarta skínur týðuliga ígjøgnum alla hansara bestu list. Ein sjálvsmynd er frá 1924, her hava vit eitt dømi [...] symbolsk verndarvera, ið heldur vakt, tekur sær av barninum. Gul bløð eru um høvur hennara. Eitt hjarta við eygum sæst omanf yri barnið, og úr hondini á mammuni kemur ein ælabogi. Ein meistarlig mynd eisini [...] øðrum horninum sæst eitt par, sjáldsama vakurt endurgivið og skapað, umgyrt av einum vøkrum reyðum hjarta. Mitt í sæst ein gullitað vera við einum hvítum píli, mitt í sæst eitt lítið, nakið barn standandi