ognarleysu. Fyri at giftast kravdist ein hálv til ein mørk í jørð. Í eini samrøðu í 1977 umrøddi Heðin Brú skaldsøguna og lógina soleiðis: »?Men lívið lær? er skrivað út frá tí lóg sum bleiv gjøgnumførd [...] árinum í einari bóndabygd, og í mangar mátar er bókin eins nógv ein fólkalívsmynd sum ein skaldsøga. Heðin Brú nýtir høvi til at vísa tað gamla bóndasamfelagið fram, og tað er lesaranum fullkomiliga greitt, [...] »Men lívið lær« er longsta skaldsøgan hjá Heðini Brú og í mangar mátar tann mest stórætlaða. Hendingarnar í bókini eru beinleiðis heftar at teimum avleiðingum, sum lógin frá 1777 um bátsband og giftarmál

staðið í skuld til hann, bæði so og so, hevði okkara frælsa støða verið skerd«. Eg haldi ikki, at Heðin Brú hevur ætlað at skriva eina tipp topp bókmentaliga skaldsøgu. Umframt tað siðsøguliga og søuliga [...] hann var ungur. Allir hesir dreymar, droymdir av fólkum, sum nógv tá skírdu ørvitisfiskar, hevði Heðin Brú sæð verða gingnar út. Fyri honum var Durita ein sonn ímynd av tí besta í hansara tíð. Tey sum skiltu

sína formansfrágreiðing við hesum orðum: »“Vit búgva ikki í Føroyum av praktiskum orsøkum”, segði Heðin Brú. Og tað er so satt, sum tað er sagt. Uttan ta mentan, tað mál og tey virðir, ið hava skapt okkum

allir roynt hesa listagrein. Tá ið triðja ættarliðið kom, bar til. Teir tríggir H. M. Ejdesgaard, Heðin Brú og Martin Joensen roynast allir betur enn sínir undangongumenn. Sostatt kunnu vit við gleði ásanna

egnu og ta hjá D. P. Danielsen. Men hvør er Hans J. Jacobsen? Hann er betri kendur undir navninum Heðin Brú. Hann var limur í Javnaðarflokkinum, men hevði ikki verið uppi í politikki. Javnaðarflokkurin heitti

við búnaðarfrøðini í skjáttuni, annars er tað ikki víst, at stóri prosaisturin og málsnillingurin Heðin Brú hevði verið spurdur burturúr í so ríkiligt mát, sum føroyingar í allari framtíð kunnu fegnast um [...] útbúgvingarørindum heimaftur eftir loknan lestur dregur hann skaldsligu ikonini Matras, Heinesen og Brú fram á torg. Útgangsstøðið er kykmyndin “Tríggir varðar.” Rætt hevur hann, at hesir tríggir hava laðað

slíkum tíðum, at vit veruliga prógva okkara virði. Vit búgva ikki her av praktiskum ávum, segði Heðin Brú. Vit hava valt at liva her, tí vit bera ein tokka til henda stað, har vit føddust og vuksu upp.

kensluna í lívinum. Kim: ? Vanligani eru búningarskaldsøgur, sum t.d. »Lognbrá« og »Fastatøkur« hjá Heðin Brú, Pontoppidansa: »Lykke Per« merktar av eini ávísari fyrilaganartrúgv (determinismu), er hetta so

aftrat útróðrinum og skipsfiskiskapinum. Ætlanin var, at William Heinesen og Heðin Brú skuldu skriva annaðhvørt kapittul, men Heðin Brú hevði so nógv um at vera, at hann ikki setti penn á blað. Kortini var hann [...] enn mangur annar. Tá ið William Heinesen - einsamallur - hevði skrivað "Noatun", bjóðaði hann Heðini Brú at standa sum medhøvundur, men tað vildi hesin ikki. Helt seg ikki hava uppiborið tað. Sperdur bóndi [...] húskið fingu eina syndarliga lagnu. (Annars snýr "Tað stóra takið" hjá tí ætlaða medhøvundanum, Heðini Brú, seg nettupp um hetta umskiftið í føroyska samfelagnum). Drápsmaður í Nóatúnum Frásøgnin í "Noatun"

Hann lýsir ikki arbeiðslívið, sjómanslívið ella fiskivinnusamfelagið, tað gjørdu Martin Joensen og Heðin Brú. Heimurin hevur í skaldsøgunum hjá Jens Paula Heinesen fylgt broytingini inn í tað vinnu- og tæ