einaferð móti endanum fer á knøini og biður Gud um eitt undur, og vatnið kemur ? henda gamla myndin upp á lív okkara og gerningar Guds, bæði fruktbæri og oyðing. Aðrar hendingar eru, at teir møta einum manio-

frætta, og verður eisini tikið í størsta álvara. Tað kann jú í ringasta føri gerast ein spurningur um lív ella deyða, sigur Óli Jacobsen. Við allari virðing fyri donsku myndugleikunum og teirra lógum og reglum

annað eitt elevatortorn bleiv bygd til onga verðins nyttu. Ein dugnalig politisk leiðsla kann fáa lív í Atlantis uppá fáar vikur. Og eitt vælrikið mentunarhús nýtist ikki at vera nøkur byrða hjá Klaksvíkar

krambúðina er ikki sørt av eini søguligari løtu. So nú má sigast, at tað av álvara aftur er farið at koma lív í Garðarnar aftur, sum fyrr høvdu so ómetaligan týdning fyri vágbingar, tó at virksemið nú er øðrvísi

Johansen í VB-málinum, og hann sendi stillisliga bóltin fram við Bjarna og í málið til 1-1. Tá kom lív í áskoðarafjøldina, og spælararnir á heimaliðnum vóru ágangandi næstu minuttirnar. VB kláraði tó at

Hefti, sendi flatt horna í netið, men frá hansara stólpa sendi hann uppum. Eftir steðgin kom meiri lív í føroyska álopsspælið. Í 57. minutti togaði Daniel Hasler Toda Jónsson niður í brotsteiginum, men

eisini dagin eftir hygga listarfólkið í eyguni og heilsa góðandag á gøtuni. Fyri tann, sum hevur lagt lív og sál í eitt skapanarverk, er tað sjálvandi hugaligt ikki at verða hálshøgdur, men munnu nógv ikki

hesum eftirnøvnum hevur lyft føroyingin av drýlinum og heilt yvir at wienarbreyðinum, onkur kveikti lív í føroyska andslívið, purraði kirkjuna út, aðrir lærdu føroyingar keypmannslistina og uppaftur aðrir

og verður tað samgonguskjalið, ið fylgjast skal. Um allan heim stríðast fólk fyri frælsi, tey lata lív í blóðugum frælsisstríðnum. Eitt tað seinasta dømi er Eysturtimor, har 80% atkvøddu fyri loysing. Úrslitið

er skrivað so lítið um eina so nógv lisna og umhildna bók. Jørgen-Frantz Jacobsen skrivaði alt sítt lív. Frá 1925 til 1937 skrivaði hann eina røð av kronikkum í Politiken, og teir alraflestu snúgva seg um