veðrið, ið var í vetur. Seinasta sunnudag, 7. mai, kemur stórur lastbilur norðaneftir við »Trónda«, fullur av kunsttøðum og leggur seg at koyra runt oynna og seta plattar av um sjálva kirkjutíðina. Eg kom

fyri harðskap. Løtu seinni fekk løgreglan aftur fráboðan um ófrið. Nú var tað ein maður, sum dýrandi fullur og í øðini var farin í bilin, og farin til stroks. Tá tað ikki er loyvt at koyra ávirkaður, fór løgreglan

teimum bilum, sum Smyril tekur, er tað heilt eyðsæð, at hann kemur ikki at nøkta tørvin, tí Smyril er fullur, hvønn einasta túr. Tørvurin á flutningi økist í hvørjum, bæði til farm og til fólk, og eftir gongdini

ikki. Rúni í Lágabø, leiðari, sigur, at tá tey fóru úr Vági Fríggjadagin klokkan 13:30, var bert ein fullur busur til taks, men skótabólkurin passaði inn, men tey máttu standa uppi. - Restin av ferðini gekk

tiltrongt við eini víðkan av havnini. Ein dag sum hendan mánadagin er rættiliga trongt, tá molin er fullur av farmaskipum, fiskiskip liggja og skipa um undir havnarskrivstovuni, og Norrøna liggur inni í krókinum

blanda okkum uppí, hvussu onnur fólk liva. Tað mugu hann sjálvur og løgreglan um, nær hann koyrir fullur. Eg skal ikki gerast óvinur við nakran. Og so framvegis. Men hvussu so, tá tað gongur út yvir teg

fyri harðskap. Løtu seinni fekk løgreglan aftur fráboðan um ófrið. Nú var tað ein maður, sum dýrandi fullur og í øðini var farin í bilin, og farin til stroks. Tá tað ikki er loyvt at koyra ávirkaður, fór løgreglan

guðstænasta skuldi vera. Og tað var skjótt, at kirkjan var full. Væl áðrenn ringt varð, var hvør stólur fullur, og fólk sat í leysum stólum inn eftir gólvinum í sjálvum skipinum. Høvuðsfyrireikarin, Sonja á Argjaboða

ð val. Úti í havsbrúnni ella heilt úti undir vaðingini hongur ein posi. Tað frættist, at hann er fullur av gloypibitum ella á tremur av milliónum av krónum í donskum peningi. Men ð ljóðar, at summir av

hevur brúk fyri hjálp og kærleika, heldur enn at verða sparkað liggjandi. Ein og hvør, sum møtir fullur ella ávirkaður til arbeiðis, tað verið seg í tinginum ella á øðrum ar-beiðsplássum í landinum, hevur [...] rúsdrekka, so skal bert ein ráki til, so festir í og tað gerst eitt sálarligt ?beset-ilsi,? at vera fullur eina tíð. Kassaskipanin fyrr í Før-oyum, so keðilig hon annars var, so hevði hon ein góðan eginleika [...] at fáa sær eitt tiltrongt tørn. Hann kann eisini verða fryntligi grannin, sum ong-antíð sæst úti fullur. Hann kann vera presturin, sum skinklar í kongunum á prædikustólinum í berari hundasjúku. Hann kann