um teir fáa avslag um bláu bók, og eingin pensjón stendur og bíðar. Við hesum skipi, sum sigldi vestur gjøgnum Skopunarfjørð 26. mars í skýmingini og heils aði við floytuni sum vant, átti eg ein bróður

hoyna á Miðisbyrgi og á Dalinum eru somuleiðis ógloymandi. Tómhentur var tú aldrin sovorðnar dagar. Vestur á Vatnið var farið við tráðu at fiska síl. Inn á Oyrarnar og út á keiina at fiska seið. Út á fjørðin

við tey. Hesi børn hava nú mist sín besta vin, og tað verður tí stórur saknur hjá teimum, at koma vestur í Bø og síggja tann tóma stólin hjá abbanum við vindeyga. Ei altíð vit vistu hvar tú var, ei altíð

frøast tey enn sum fyrr um náttúruna. Ikki bara ferðirnar niðan á Eggjarnar, Múlan, Ryskivatn ella vestur á Eiðið - eisini úr køksvindeyganum lærdu tey okkum at frøast um náttúruna: hagani fylgdu vit við

bussarnir koyra til Porkeris.haðani verður farið til gongu niðan ígjøgnum Skálan, upp á Hamar og vestur um Kambin. Síðani yvirum Hálsin, oman gjøgnum Vágaskarð og omaneftir Heiðunum. Nú koma vit til K

móti yvirvaldinum í áravís. Garðurin stendur stutt niðan frá uppgongdini. Tvey samanbygd hús. Stutt vestur frá húsunum liggur kirkjugarðurin. Og har standa eisini veggirnir eftir seinastu privatkirkjuni í

til í sambandi við innbrotið í Keypsamtøkuni í Miðvági sunnumorgunin, og tískilfingu teir mannin vestur til avhoyringar. Seint sunnukvøldið fekk løgreglan boð um omanlop við Stykki, og tí tók landsver

Vágs, og fekk navnið “Polarbjørnin”. Á sumri í 1942 var hon søkt av týskum flogfari 180 fjórðingar vestur úr Føroyum. Henry, pápi Jóhannes Arna, førdi “Sjey Systkin” og skipini “Galatheu”, “Verdandi” og

einum donskum ferðamanni, sum við var. Løgreglan varð boðsend, og fólk av politistøðini í Havn kom vestur. Maðurin varð handtikin og fluttur til Havnar til avhoyringar. Áðrenn blaðið fór til prentingar bar

einu ferðini høvdu hann og nakrir vinmenn stolið ein bil við Norðurlandahúsið í Havn og koyrt heilt vestur í Vágar. Lyklarnir stóðu í bilinum, men tá ið teir skuldu fara avstað við honum, rendu teir á. Teir [...] hevði meldað óhappið og at løgreglan tískil ikki kom, fóru teir avstað við bilinum. Teir koyrdu heilt vestur í Vágar, men har krassjaðu teir bilin einaferð afturat. Eina aðru ferð, teir høvdu ballast, hevði