sloppið væl frá eini slíkari framferð. Tað hevði í hvussu er ein vakin donsk pressa og andstøða syrgt fyri. Føroysk pressa til fals. Men við eini pressu, sum heilt upplagt er til fals, ber hetta til í
útlendskari filmsfyritøku. Ella hví var ongin føroysk almenn luttøka í Gijón, har øll heimsins pressa var tilstaðar? Hví varð ikki hildin ein almenn móttøka og gjørt stás burtur úr Føroyum? Tað fekst
tíðini. Men tá ið vit spentu álopsbogan, og Sonni Ragnar Nattestad varð fluttur fram, eydnaðist tað at pressa teir. Miðvøllurin var øðrvísi mannaður, enn hann plagar at vera, men nýggju menninir stóðu seg væl
stovna eitt fullveldisríki. Lógaruppskotið liggur í løtuni í rættarnevndini hjá Løgtinginum. Føroysk pressa ger lítið og onki við málið, hóast tað fær avleiðingar fyri øll í Føroyum, um tað verður samtykt
og gevur størri rásarum, men er tað ikki í samsvar við demokratisku hugsjónina. Ein ábyrgdarfull pressa, kritisk mótvegis politiska valdinum er neyðug til tess at tryggja gjøgnumskygni, og opinleikin má
sambært útlendskari pressu hevur havt á hvørjum ári, er ikki at finna í landsbankanum. Henda sama pressa, sum um allan heim sigur frá um allar milliardirnar, sum leypa av í Føroyum, hon fortelur av og á
ið hvussu er í 1.-6. flokk, somu “barnacentreraðu” siðvenjur við at lata børn vera børn – og ikki pressa ov mikið nógv við royndum, testum og próvtølum í grundskúlanum (1.-6. fl.). Finskir skúlar hava eins
so, at Danmark stendur eftir sum tapari. Men um Danska stjórnin sigur nei til tað loysnina, og vil pressa fyriliggjandi avtalu ígjøgnum, við góðari hjálp frá m.a. Sjúrði Skaale, Edmundi Josensen, Jenisi
vinnuliga ó-virknir. Tað vil siga, at Johan Dahl í tveimum umførum, eftir at allir hoyringspartar (og pressa) vóru farnir av Tinghúsvegnum, rættuliga er farin til arbeiðis. Trupulleikin er, at einki samsvar
g til at leggja andstøðupolitikara undir manipulasjón, so var talan um álvarsmál, ið ein kritisk pressa beinanvegin hevði kannað og kravt svar uppá ella avleiðingar av. Men Annika Olsen roknar helst við
