suðureftir. Løgreglan í Havn sigur, at bæði bilurin og súkklan eru tikin inn til nærri kanningar, sum Akstovan skal gera. Bilførarin hevur greitt frá, at hann varnaðist ikki súkkluna, fyrr enn tað var ov seint
ikki nágreiniliga at siga, nær bilurin var farin í havið. Líkkanning verður mánadagin, og tá fer Akstovan eisini undir at kanna bilin.
pláturnar av 20 bilum, einum 10 bilum í Havn og 10 bilum norðanfyri. Tá ið tað er komið hartil, at Akstovan heitir á løgregluna um at taka pláturnar, er bara ein máti at sleppa undan at missa tær, at rinda
løgreglan eisini á ferð og tók nummarpláturnar av fleiri bilum. Hetta ger løgreglan í sambandi við, at Akstovan hevur latið teimum ein lista við 581 bileigarum, sum ikki hava goldið vegskatt fyri seinna hálvár
goldið vegskatt, ella onnur gjøld, sum teir eiga at gjalda, og tá ið ein tíð er fráliðin, gevur Akstovan so løgregluni boð um at taka pláturnar. Og tað hevur løgreglan so gjørt í nátt, tá ið tolulig vissa
Føroyingar hava keypt nógv fleiri bilar í ár enn teir gjørdu í fjør. Tað sigur ein uppgerð, sum Akstovan hevur gjørt. Uppgerðin vísir, at fyrra hálvár í ár eru skrásett tilsamans 96 nýggj akfør fleiri
innflytarin, Ebbi Asgeirsson, er ikki samdur, tí hann sigur, at hetta er púra lógligt. Hann sigur, at Akstovan mistekur seg, tá ið tey skráseta elektriskar rennifjalar sum lítlar breytmotorsúkklur, ella pocketbikes
av bilum, har eigarin ikki hevur goldið vegskatt. Talan er um vegskatt fyri seinna hálvár í ár. Akstovan hevur sent løgregluni kring landið ein lista við 483 nøvnum á yvir bileigarar, sum ikki enn hava
vegskatt, tí tey koyra so lítið á vegunum. Einini var í sínari tíð gjørd avtala við Bileftirlitið, sum Akstovan tá æt, um at ellisakfør kunnu góðkennast við gomlum eftirgjørdum nummarplátum, sum tó skulu góðkennast
til at taka koyrikort uttan at taka tímar. Tí trúði Akstovan, sum avvísti meg sum ein svikara. Ein skrivstovukvinna á Akstovuni greiddi frá, at Akstovan hevði kallað bæði næming og lærara inn at greiða frá [...] kom ein dag á Akstovuna við yvirlitinum yvir tímarnar hjá einum manni, sum skuldi til roynd, men Akstovan hevði illgruna um, at næmingurin ikki var heima, tá ið hann var skrivaður at hava verið til koy [...] at tað ikki var av óvilja, hann ikki vildi geva koyrilæraranum ávaring í staðin fyri at melda. Akstovan hevði onga heimild til at geva ávaring heldur enn at melda. Tá ið hann varð spurdur, um hann varð