kærleikssøgum seg, sum til end-an tryggja, at tað góða vinnur í eini blanding av Ringanna Harri og Romeo og Juliet. Tað er tónleikurin í leikinum, sum slóðar fyri, hvørja ferð ein nýggj vend er í søgugongdini

Shakespeare, t.d. sum Ofelia í Hamlet, sum Vaðmal í Dreymi Jóansøkunátt, sum Fívil í Lear Kongi, Julia í Romeo og Juliu, sum Gívur í Machbeth, Desdemona í Othello, og hon endar sum gandakallurin Prosperus í H

at fara ígjøgnum hugan: heksirnar og so tað avhøgda høvdið, sum fer bóltandi oman eftir trappuni. ?Romeo og Julia? er eitt summar í Århus, har eg spældi sjavs í summarsólini og uppímillum las Shakespeare

gera Antoniu lukkuliga. Hann dugir sína søgu og brúnu bøkur uttanat, men gloymir, at kærleikin hjá Romeo til sína Juliu var størri enn alt mannavit. Betur riggar hjá tí meira festliga Gravara Peturi, sum

gera Antoniu lukkuliga. Hann dugir sína søgu og brúnu bøkur uttanat, men gloymir, at kærleikin hjá Romeo til sína Juliu var størri enn alt mannavit. Betur riggar hjá tí meira festliga Gravara Peturi, sum

søguni ella bókmentaheiminum flakka framvið Øskufíu, Ofeliu, Klokkaran frá Notre Dame, Einstein, Romeo, Casanova. Yvir bæði tónleiki og teksti er ein skýmligur óhugnadámur, sum veksur í 3. ørindi, tá mánin [...] persónarnir nívdir av onkrum, ella enntá kryplaðir, Ofelia er bara 22 ár, men er longu gomul genta, Romeo venar seg, Casanova verður mataður við skeið osfr. Dámurin av óhugna verður til hóttan, tá ið vit

sum sjónleikari. Í upptøkuroyndini skuldi forelskaði Hjálmar spæla eitt brot úr kærleiksleikinum Romeo & Julie. Men tað gekk snøgt sagt av skriðuni. Hann og táverandi unnustan vóru sama morgunin farin