Tað er nú eitt ár farið aftur um bak síðan okkara elskaða mamma, omma og langomma læt eyguni aftur fyri seinastu ferð. Saknurin er líka stórur enn hjá okkum øllum. Mamma var fødd í Skopun. Hon vaks up

einum samspæli, sum í senn er gagnligt og neyðugt til endurnýggingar. Eg fari at enda hesi fáu minningarorð um Úlf Hjörvar við eini týðing av einari lítlari perlu, sum kom fram fyri meg, nú eg frætti, at

Sunnudagin hin 27. juli 2025 andaðist Øssur av Steinum, fyrrverandi tingmaður fyri Tjóðveldisflokkin, 84 ára gamal. Øssur av Steinum varð føddur í Kollafirði hin 8. juni í 1941. Hann var sonur Niels P

Hon var gløgg, mintist væl, hevði arbeitt mong ár í Landsstýrinum, tessvegna kom hon ofta í bløðini við ymiskum vegleiðingum, tá ið hon helt, at eitthvørt ikki var rætt endurgivið. Tó kendast, haldi e

Henda siglingsferð hjá Óluvu er liðug og alt, alt ov stutt hon gjørdist. Svárt nívir sorgin, og “alt í sor og sorli er.” Í líðingini ásanna vit neyðarsliga, at endin longu er í byrjanini, at verður ok

Eg kom at kenna Ólav av Váli fyri skjótt 30 árum síðani, so at siga einki broyttur, nú ið vit hittust, nakrar dagar áðrenn hann doyði. Verumátin var hin sami. Eg kom at hugsa um Orð. 18, 17: Tann, sum

Ongin veit á morgni at siga, hvar ein á kvøldi gistir. Hesi orð eru so sonn, sum tey eru søgd. Tað vardi hvørki Eyðun ella meg, tá ið Óli Kristian ein sera vakran fríggjamorgun í juli ringdi niðan og

millum manna, bar tann stóri skarin ,sum fylgdi honum út á Leiribø, boð um. Vit vilja enda hesi minningarorð um Óla Berg við yrkingini ”Lívið” hjá Pól F. Joensen Lívið er eins og eitt kertuljós, ið brennur

Åge misti síni foreldur sum heilt lítil, so hann kom at vasksa upp hjá Hansinu og Eliesar Jespersen, sum hann var ógvuliga góður við. Åge fór sum ungur í læru til skipstimbrarar á bedingini í Trongisv

Um morgunin hin 13. oktober heilsaðust vit, áðrenn farið var til verka hendan dagin. Seinni bleiv eg ringdur upp og fekk tey tungu boðini, at tú ikki longur vart ímillum okkum, og at tú hevði verið fy