fundum í dag, fyrr enn greiða er fingin á at allar mannagongdir eru í lagi, so at okkara demokratiski rættur at virka sum býráðslimir verður virdur, siga býráðslimirnir hjá minnilutanum. Tey siga, at tey í
a í Føroyum. Og hann heldur eisini, at tað er átaluvert, at landsstýrismaðurin sáar iva um, hvør rættur er galdandi á hesum øki. Jacob Vestergaard, sum eisini er sýslumaður, vísir á, at hann arbeiðir dagliga
45 ár sum býráðslimur unnast ikki mongum. Neyvan ivast nakar í, at Heðin, sum eingin annar, er ein rættur havnamaður. Men hóast hetta, so er hann barnføddur og búði fyrstu árini í Trongisvági, haðani bæði
at leggja alt landið lamið fyri hesa søk. Sum aðrastaðni leingi hevur verið ein heilt natúrligur rættur. Á almenna arbeiðsmarknaðinum í Føroyum eru starvsfólk – gjøgnum fyrisitingarrættin – vard móti
eingin annar undan honum hevur, at sannføra ein meiriluta av amerikanarum, at heilsutrygd er ein rættur hjá øllum. Hóast bakbit og ein ræðukampanja av fúlasta slag, ikki sørt lík tí, sum propagandamaskinan
sum tíverri hevur fastatøkur nógva staðni í politisku skipanini. Men harfyri er hann ikki rættur. Okkara politiska skipan er eitt gott dømi um eina mansdomineraða skipan, sum lítið er
arbeiðið, skúla, ítrótt ella bara til spákingartúrar og/ella rennitúrar. Tað skal vera ein sjálvsagdur rættur hjá borgarum at ferðast trygt á súkklu í kommununi. Somuleiðis átti Landsverk í nógv størri mun at
orsøkin til, at vit hava fingið eina javnstøðulóg. At enda helt Jens Andrias Vinther ikki, at Føroya Rættur var rætta forumið til at avgera málið. Tað eigur at verða gjørt við einari lógarbroyting í Løgtiginum
banalt, so krevur tað eisini fakliga vitan at ”vaska ein reyv” á rættan hátt. Ja, tað finst ein rættur og ein skeivur máti at gera tað uppá. Tann rætti fyribyrgir sjúku, tann skeivi ger teg sjúkan
Rætturin til at gagnnýta okkara náttúrutilfeingi burðardygt, er ein rættur, eg aldrin fari at siga frá mær. Tað sigur Árni Skaale, landsstýrismaður í hvalaveiðimálum. Men fyri tað skulu vit vera skynsom
