urin rópt upp um skattalætta til tey ríku, sum næstseinasta samgonga framdi. Mær vitandi hava øll ting- og landsstýrisfólk innan hesar báðar flokkar, við opnum ørmum, fingið ágóða av hesum skattalætta
ein lærari, sum kom at fylgja tær øll 10 tey fyrstu skúlaárini, segði, at hasin drongurin dugdi síni ting. Og 10. floks-prógvið talaði fyri seg. Leiðin gekk síðani til Gøtugjáar, har tú tók studentsprógv [...] ein lærari, sum kom at fylgja tær øll 10 tey fyrstu skúlaárini, segði, at hasin drongurin dugdi síni ting. Og 10. floks-prógvið talaði fyri seg. Leiðin gekk síðani til Gøtugjáar, har tú tók studentsprógv
hevði borið sorgarboðini heima um, at Anna ikki longur er millum okkum. Eitt lítið ting, Anna, góða, men eitt so stórt ting í hansara verð, tí tað er ongin annar, sum dugir so væl at gera salat, sum tú. Og
vildi ikki bara ganga heima og mala. Tú vart altíð í sving,?og um teg, ber ikki til at siga keðilig ting. Títt lív hevur ikki altíð verið nemt,?men tú dugdi at taka skemt. At vera seingjarliggjandi var ikki
teg. Tú gav mær eitt heilt annað innlit í lívið. Tú vísti mær, at vit sum eru frísk, ofta grenja um ting sum onki hava við góðsku í lívinum at gera, vit skeldast yvir smáting, ístaðin fyri at gleðast yvir [...] tú? Tá eg spurgdi teg um tú ikki var bangin, svaraði tú klárt Nei, hvat er at vera bangin fyri? Ein ting tú elskaði nú seinasta hálva árið var at eg sang fyri tær. Tann sangin tú sum oftast vildi hoyra var
gummifiskar, og tú helt ikki, at tað var nakað at flenna at. Altíð hevur okkum dámað væl at gera løgin ting, sum hina ferðina, tá ið vit fóru í býin klokkan nýggju um morgunin stutt fyri jól fyri einum tíggju [...] seinni høvdu vit vaskað alt húsið. Tá var vermamman glað og suppan køld. Eg kann blíva við at skriva um ting, um vit hava gjørt saman, men eg haldi eg skal skriva eitt sindur um teg. Tú er tað einasta menniskja
terpast. Ofta sat hann í tímunum og teknaði og konstrueraði ymisk innviklaði apparat og ting. Eg minnist einaferð í Realskúlanum, at hann hevði eina lidna konstruktiónstekning til ein
sum skuldu terpast. Ofta sat hann í tímunum og teknaði og konstrueraði ymisk innviklaði apparat og ting. Eg minnist einaferð í Realskúlanum, at hann hevði eina lidna konstruktiónstekning til ein benzin-motor
semingsmaður frá 1970 til 1982. Men kendastur er Jógvan Sundstein sum politikari. Í 1970 var hann valdur á ting fyrstu ferð, og var hetta í Eysturoyar valdømi. Tað gjørdist byrjanin til eitt langt og hendingaríkt
negativur Oddvør meinar, at tað negativa, tað kritiska, fyllir ov nógv í mínari skriving. Hartil eru tvey ting at siga. Eitt: tað ljóðar sum OJ bert kennir mína skriving í Sosialinum hesi seinnu árini, um politisk
