o.s.fr. Í hamrinum omanfyri bygdina var øll Svínoyggin við sínum hagapørtum og vit høvdu horn til seyð. ­ Smábátaútróður var eisini og børn fylgdu við, hvat teir fingu, og vit fiskaðu seiðamurtar á bryggjuni

Bø, og tað gjørdi, at tey kundu velta epli. Lendið var grýtut, og jarðarteigurin hevur neyvan borið seyð tey nógvu fyrstu árini, men tað hevur verið ófatuligt, hvussu lítið fólk tá í tíðini kundu klára seg

hevði eg vant meg við alt hetta drápið, sigur Mathias, meðan familjan flennir í kíki. ? Vit eta eisini seyð og kjøt í Brasilia, men vit drepa einki sjálvi, so tað mátti eg venja meg við, og tað var nokk so

minnist hann. Hann tókst við vanligt heimaarbeiði. Umframt gæs, dunnur og høsn, høvdu tey kúgv, ross og seyð; tí fitt av jørð var í húsinum. Teir vóru eisini ánarar í báti saman við øðrum bygdarmonnum. Tomasia

minnist hann. Hann tókst við vanligt heimaarbeiði. Umframt gæs, dunnur og høsn, høvdu tey kúgv, ross og seyð; tí fitt av jørð var í húsinum. Teir vóru eisini ánarar í báti saman við øðrum bygdarmonnum. Tomasia

millumstóru bygdunum í Føroyum. Einastu livikor, ið vóru lagað høvdu verið fyri fólkapensionistar, bóndir, seyð, hundar og onkran hendinga útróðrarmann. Vit hava ikki ráð, hvussu so vit venda tí, at útbyggja allar

til útróðrar, sum einsamallur kundu vera bæði drúgvur og strævin. Lorvíkingar komu viðhvørt at keypa seyð frá Líggjas bónda í Syðrugøtu. Hann kostaði 5 krónur. Og so at leiða seyðin til Lorvíkar. Niðan eftir

sæst standmynd við heiti Karyatidur, vinstrumegin stendur Dahl próstur og myndin av drongi, sum tekur seyð, og høgt uppi á tí stóra vegginum yvirav sæst relieffið av Tróndi gamla – fyrsta skúlapróvtøka í Føroyum

sigur nakað um, at hetta hevur kravt nógv arbeiði eisini. Tá tey ikki áttu jørð, áttu tey heldur ikki seyð. Tey leigaðu kortini fýra gyllin, og hetta gav fýra lomb árliga. Abbin plagdi eisini at laga garðar

eginleikar, ið eru í bygdini alt árið. Tey tosa sum um felagsskapskenslan, ið stendst av samstarvinum um seyð og slakt, er til staðar alt árið. Tey tosa sum um fólk í bygdunum framhaldandi hava beinleiðis ”m