fólkaskúlans um tollyndi og andsfrælsi, og hetta leggi eg ikki í at koma við fleiri viðmerkingum til her, tí hesir skúlar fara at koma føroyska fólkaræðinum afturum brekku, um teir sleppa at síggja dagsins [...] ongir pengar, og skerdi skúlin er tí stirvin og langt frá tí, sum fólkaskúlalógin leggur upp til. Her er ikki tørvur á nýggjum lógum. Nei, um hetta skal betrast, so er at hækka játtanina til fólkaskúlan

millumliðið, sum kommunurnar eru. - Størsta partin av tí tíðarskeiði, vit og okkara forfedrar hava livað her á klettunum, hava vit ongar kommunur havt. Alt hevur sína tíð, og kommunurnar hava havt sína, heldur

ímóti tí. - Eg havi einki ímóti at málið verður kannað og lýst, alt sum tað er. Eg haldi bara ikki, at her er so grúviliga nógv at koma eftir, sigur Joen Magnus Rasmussen Hoyr eina longri samrøðu við Joen Magnus

ikki tað, ið bjargar landinum, heldur ikki stuðulsveitingar úr danska landskassanum. Her krevst hugburðsbroyting, her skal arbeiðast meira, neyðugt við nógv størri nærlagni serstakliga av leiðarum okkara

ikki brotið upp úr nýggjum, og teir hava heldur ikki uppfunnið sirkulin ella parabilin. Men teir hava her savnað tilfar, sum verður gjøgnumgingið í fólkaskúlanum upp til 10. flokk, og skipað tað á ein slíkan [...] líki. Bobla "Eitt kent orð innan støddfrøðina er orðið "figur", sum eisini verður brúkt í heilum. Her valdu vit at nevna tað "eitt skap" og vórðu noyddir at vísa á, at tað eisini eitur skap í fleirtali

bygdum øki. Vit síggja í hesum førinum, at tað kundi havt staðist ein heilt stórur skaði av hesum her. Bara at hugsa sær til, um nøkur børn spældu í vegjaðaranum har – so hevði tann heilt stóra katastrofan

søgan so at siga hin sama, men móti endanum av dystinum gjørdust málini heldur nógv í tali. Aftur her kom til sjóndar munurin í kropsligu styrkini. Føroysku leikararnir vóru snøgt sagt pøstir, og tá danir [...] Guds frið. Samstundis takka vit tykkum, ið tóku við, sum hildu áfram í teirra anda, sum vanligt er her til landa. Latum okkum saman standa og kirkju okkara verja mót øllum, ið á hana herja og vilja boðskap

Um ein ætlar at seta eitt skelti upp, skal ein søkja um loyvi til tað. Tað er høvuðssakin í hesum her, sigur Jan Christiansen. Hann leggur afturat, at í hesum valdøgum hevur kommuna sent út skriv til politisku

túsundatali til arbeiðis, uttan minsta gruna um, at dagurin, sum bíðaði, skuldi gerast teirra seinasti her á fold. Fólk í túsundatali eru deyð, fleiri ferðir so nógv hava fingið mein, og hugsa vit um hvussu [...] spillnakin og ræðuligur á at líta á Manhattan. Í týndum mannalívum og syndraðum mannalagnum er óndskapurin her, so víðfevndur og harðrendur, sum sjálvdan áður í heimssøguni. Men uttan óndar einstaklingar, var eingin

framdu størstu illgerðirnar móti mannaættini síðani 2. heimsbardaga. Í bókini vísir Vetlesen á, at her, sum so ofta fyrr, vísti tað seg, at ein triði partur var við, sum var samsekur við ikki at gera nakað