røkja okkara eftirlitsskyldu við lógaruppskotum, sum skulu leggjast fyri Løgtingið. - Tì er tað ógvuliga átrokandi at fáa pening til fleiri lógfrøðingar, so at vit fáa røkt hendan partin av okkara virkisøki

røkja okkara eftirlitsskyldu við lógaruppskotum, sum skulu leggjast fyri Løgtingið. - Tì er tað ógvuliga átrokandi at fáa pening til fleiri lógfrøðingar, so at vit fáa røkt hendan partin av okkara virkisøki

at byggja múrar rundan um USA og er tí skaðiligur fyri Føroyar. Tað er torført at skilja, hvussu okkara uttan­ríkisráð­harri kann hava fingið hesa fatan av báðum forsetavalevnum, tí bæði valevni hava verið

málunum sohvørt tey eru fyri í tinginum. HETTA er í sær sjálvum áhugavert, tí tað er ein avbjóðing fyri okkara politisku skipan. Men spurningurin er so, um hetta er rætta tíðin at royna eina slíka, nú tá leiðarin

hava so í hvussu er fingið ein lærupening, sum vit taka til eftirtektar. Sum er haldi eg, at fólk okkara kring vøllin gera eitt gott og trúfast arbeiði. Men vit kunnu altíð gera tað betri. M.a. fara vit

kunnu ikki sleingja nakað út uttan at grundgeva. Herfyri stóð í bløðunum, at Óli Samró, sum er ein av okkara mest vitandi monnum, hvat viðvíkir uttanríkishandli, skal hava sagt "at eingin vil hava nakað við [...] sera óheppin, um hann ikki verður fylgdur av einari nærri lýsing av trupulleikanum. Hann skyldar okkara ungdómi at greiða nærri frá, hví hann sigur hetta. Hvar eru vit ópálítiligir? Er tað í peningavi [...] lýsast. Gott hevði verið, um vit høvdu fingið eina nærri útgreining. At okkurt ikki ruggar rætt í okkara handilsviðurskiftum við útlond, tað hava vit leingi havt varhugan av. Tær frágreiðingar, ið eg higartil

stórtíðindi eru farin runt í øllum fiskivinnuumhvørvi í norðanlondum og eru komnar serliga væl við hjá okkara grannum fyri eystan (norðmonnum). Tað gingu ikki nógvir dagar, til boð komu úr Noregi, at har var

einstaka, og fer at gera kappingarførið hjá føroyskum vinnulívi, verri enn tað er hjá vinnulívinun í okkara grannalondum. Samstundis heldur Føroya Arbeiðsgevarafelag at bæði foreldur áttu at havt rætt til

hevur altíð trivist framúr væl her úti. Tí var tað sum so ongantíð nakar ivi í okkara sinni, at vit skuldu út her at njóta okkara otinum, sigur Heinina Hansen. Og væl dáma teimum. Sigurd hugnar sær í skúrðinum [...] at fara upp um morgnarnar til dagsins dont, tí eg gleddi meg altíð til um kvøldarnar, tá vit høvdu okkara stevnumøtir. Og fast var, at hvørt mikukvøld fóru vit í dans í Tórshøll; tá var dansur har hvørt

verkætlan. Allar fyri­treyt­ir vóru til steðgar, men eg noyðist at viðganga, at hepni hevur ikki verið á okk­ara síðu. Reiðarin vísir á, at Sjaga­klett­ur og Vesturleiki hava verið á makrelveiði í heyst, men heldur