fundamentalistiskar handlingar. Vit eru mitt í eini alheimsgerð og vilja innlima okkum sum serstaka tjóð í felagskapir kring heimin, har vit vilja virka fyri friði og rættvísi millum menniskju og lond, bæði

fyri at fáa staðfest júst hesi rættindi? ? Og er tað ikki so, at sambært altjóða reglum hevur ein tjóð, óskerda rættin til tilfeingið í landinum, eisini undirgrundini, og at hesin rættur er tengdur at

ikki klára at halda, tí myndugleikin vil ikki gjalda. Vit hava fingið ein Tjóðpall, sum hvørki hevur tjóð ella pall. Tá ið vit í 1996 skrivaðu landsstýrismanninum eitt mentanarálit – Avmarkaður marknaður

øll, sum vilja hava fólkaræði og egna ábyrgd sum tjóð. Vit krevja í øllum, at avgerðirnar verða tiknar í Føroyum, og at føroyska fólkið verður virt sum tjóð við sjálvsavgerðarætti. Ikki viðfarin sum áskoðarar [...] Vit fara niður fyri at flyta fólkaræðið og avgerðirnar heim. At vinna okkum virðing og rættindi sum tjóð. Tað er tað einasta trygga: Onki um okkum – uttan um okkum! X við E Høgni Hoydal

grundini onki, tí tá er tað latið okkum frá øðrum. Fyri at Føroya fólk kann seta kósina fyri okkara lítlu tjóð, er ræðisrætturin tískil avgerandi. Hetta útilokar tó ikki, at vit í framtíðini velja samstarv við [...] orðaskifti millum politisku flokkarnar um, hvør leiðin skal verða. Sjálvur droymi eg um eina sjálvstøðuga tjóð, ið stendur á egnum beinum – ikki við at avbyrgja seg, men við at virka við altjóða útsýni og einum

heilt erligur, so vil eg heldur hava, at vita halda fram í verandi heimastýri, enn sum sjálvstøðug tjóð við Fólkaflokkinum í landsins leiðslu. Tí saman við einum meiriluta av Føroya fólki, havi eg als onki

at tað hevði nærum verið óhoyrt í øðrum londum, at ein meiriluti av eini tjóð tvíheldur ímóti sínum sjálvsøgdu rættindum sum tjóð. Har eru Føroyar so millum fáu undantøkini í heiminum. Men alt hevur sína

týdningurin av at Føroyar fáa eitt nýtt framkomið havrannsóknarskip kann ikki yvirmetast fyri eina tjóð, har hvørt mansbarn er knýtt at tí, sum kemur úr havinum. - Altjóða granskingarverkætlanir í okkara

ímynd av, at mannaættin er ósærlig. Brátt raktu avleiðingarnar frá tí fjara umheiminum okkara lítlu tjóð eins og alduringar, ið støðugt ferðast burtur frá útbreiðslupunktinum. ´The Times They Are A-Changin’

og hvørjum føroyskum hjarta. At Føroyar eiga at gerast sjálvstøðugar. At tað er sjálvsagt, at ein tjóð vil ráða sær sjálvari. At tað er sjálvsagt, at Føroyar og Danmark í framtíðini samstarva á jøvnum