Natio­nal Geographic. Tætt frammanfyri sjónvarpið situr Anna Nielsen. Brill­ur­nar eru á nøsini og í hond­unum hevur hon stokk­ar­nar. Hon fer uttar í køkin. Kem­ur inn aftur eina løtu seinni við einum kaffikoppi

vorðnir mun­andi meira eyðsýndir, enn teir hava verið leingi, m.a. í sambandi við Muhammed-tekn­ingar­nar, skuldi ein hildið, at dansk­arar savnaðu seg um kristin­dómin. Men tað gera teir ikki. Teir eru bara [...] Vandarnir har vóru mang­an so stórir og óskiljandi, at fólkið varð noytt at leggja lívsins gongd í hend­ur­nar á Várharra. Onki menniskja megn­aði at gera umstøðurnar tryggar, og størsti uggin gjørdist bønin. Føroyar

nú lýst olju­vinnuna í Alaska, og fleiri ferðir hevur hann vitjað á boripallum. Seinastu mán­­að­ir­nar hevur hann ar­beitt við fyrireikingum av bók um oljuna, og tá eru vinkl­ar­nir so nógvir – eitt nú [...] eru ólav­­søkuframsýningarnar í Smiðj­uni í Lítluvík og síðani í Miðla­húsinum. Um­framt tekn­ingar­nar hjá Óla P hevur so mangt annað forvitnisligt verið sýnt fram, og tað hevur virkað við til, at ólavsøkulív

tað stutta/opna sjálvljóðið, og æ hitt langa/trengra. - Soleiðis nevna tey hesar báðar bókstav­ir­nar á donskum, sum vit hava fleiri hundrað ára siðvenju at lesa og skriva, men ikki í føroyskum, sum í [...] sær sjálv­um er eingin ólukka. Tað hevði kortini verið nógv rímiligari at tikið teir smáu bókstav­ir­nar saman, sum báðir um­­boða sama ljóð, tað sama um tað eigur at verða fram­borið stutt ella langt; tí

mál­um til før­oyskt. All­ir næm­­ing­­a­r­nir noyddust at stríð­­ast við at sláa upp í orð­a­bøk­ur­nar hjá Gyld­en­dal fyri so at gita, hvussu danska orðið æt á før­oysk­um. Sum vit prát­aðu, komu vit fram [...] venda okk­um til Gyl­d­endal at bjóða okk­um til at keypa teirra for­rit og týða donsku orð­ing­ar­nar til før­oyskt, so tað fór at vera lættari hjá næm­ing­u­num at finna fram til røttu føroysku orð­ini

stig, og mesta partin av tíðini vóru vit væl við, men vit tóku ikki av, tá ið vit fingu møgu­leik­ar­nar. Munurin var, at teir tóku av. Teir eru meistarar, og tað vístu teir ímóti okkum. Vit eru uppflytarar

landi­num og fyrimunirnir eru eyð­sýnd­ir, 2/3 av íbúgvum land­sins búleikast báðu meg­in við munn­ar­nar, og tað krevst ongin vísind fyri at fram­rokna sam­fela­gs­vinn­ing­in, nógmikið er at skoða menn­ing­ina

um.  Tá makrelur kemur inn í før?oyskt sjóøkið, inn á føroyska landgrunnin, ja heilt inn á firðir?nar, í jagstranini eftir føði, fyri at eta seg feitan í føroyskum sjó?øki, so gloypur hann øllum, sum “rekur

vøll­inum stríðast allir í bláum fyri lívinum og teir fáa løn fyri stríðið. Bólturin endar fyri føtur­nar á deilda topp­skjútta­num í deildini, Pálli A. Klettskarð. Minst tveir mans í reyðum standa í vegin

til heimlandið og føði­staðin. Serliga hesi seinnu árini vitj­aði hann ofta aftur heim á klett­ar­nar og í Havn. Eitt nú hev­ur hann í nógv ár verið heima á sam­felags­møt­un­um í Ebenezer, sum plaga at