kemur ein íslendingur úr lugar­inum. Hann sær nú roykin av trolaranum og sigur: ”Hesin trolarin verður okk­um at bana”. Hetta sigur hann, hóast trolarin framvegis var langt burtur. Hann kemur nærri og hevur

Fiski­rann­sóknarstovuni raðfesta vit gransking høgt, sigur Hjalti í Jákupsstovu. – Málsetningurin hjá okk­um er í longdini, at øll starvs­fólk, sum arbeiða á økjum, har tað ber til, skulu hava eina Phd-útbúgving

Any­­time, var mannaður av heilt ungum, evna­rík­um tón­­­­leik­­ar­um, sum flest­­ir eru úr­slit av okk­ara eitt sind­ur út­for­hungr­aðu men annars útmerkaðu Musikkskúlaskipan. Dam­urnar, sum sungu kór

og renna, sum altíð skulu inn­flyta okkurt hissini út­lendskt vandamál, sum kanska als ikki kemur okk­um við. Men hvat hevði Jesus sagt? Ja, nú mundi eg gloymt spurn­ingin. Og fyrst er at siga, at tað

skipsmaður í sín­um ungu døgum, eisini und­ir kríg­num. Tí er hansara frá­søgn eitt gott íkast til okk­ara bygda- og fiski­man­na­­sø­gu. Norðradalur og Sund eru nógv tengd sam­an. Tað sa­ma er við Kald­bak [...] r, sum verður um­rødd­ur í komandi blað. Tað mundi vera ein knappur kilo­met­ur millum húsini, so okk­ara hús stóðu rættiliga ein­sa­møll. Telefonstøðin var á bóndagarðinum, so hagar mát­tu vit fara, tá

landi, so hava vit – í gróðr­ar­ríkum samstarvi við Dan­mark – ikki bara varð­veitt okkara mál og okk­ara mentan, men í roynd og veru umframt hetta ognast eitt slag av tví­ment­an – við tí úrsliti, at [...] Benito? Vit hava nógv­ar filmar á goymslu, teir roynd­ust væl fyri áttati ella níti árum síðani. Lat okk­um busta dustið av teim­um – her eru teir – ein eit­ur Buchenwald, ein ann­ar Rav­en­sbrück, ein triði

m, sum Páll á Reynatúgvu í Radaranum mælti til, at vit í treytaleysari eyð­mýkt og virðing grýttu okk­um fram eftir rommum fyri. Bólk­ur­in er mannaður í tveimum. Arbeiðs­bólkurin: Róaldur Jákupsson, Tórir

vaktarskip lá fyri akkeri á vágni. Vit preiaðu tað og lótu síðani akkerið falla. Ein bátur kom um borð til okk­­ara, og førdi hann ta bjarg­aðu manningina um borð á frans­mann­in. Eg og ein av manning mín­­ari

hev­ur verið ein av okkara fremstu monn­unum á sjónum, og hevur eisini verið eitt framúr umboð fyri okk­ara land. Hetta sæst ikki minst av, hvussu hansara reiðarar hava virðismett og kappast um hann. Ein

tí gudi, sum eina­ferð varð róptur Mammon. Roynir tú at greiða einum politik­ara frá, at lærdómur í okk­ara skúlum eisini eigur at fata um hug­­takið humaniora, t.e. eitt nú kynstrið at virðismeta ein tekst