skrivstovuna at siga okkum farvæl, tí tú skuldi undir skurð í Danmark. Tú vart á veg avstað, men vendi aftur fyri at siga: “Minnost til at liva lívið kvynn dag” og fortaldi samstundis, at tað hevði tú [...] hátt. Tað var ikki bert okkum, tú megnaði at rúma. Tú hugsaði eisini nógv um trivnaðin hjá lærarunum og næmingunum, og teir gleddust um, at tú tókst tær stundir at vitja ymisku skeiðini, meðan undirvísingin [...] nýggjur veruleiki fyri framman hjá okkum øllum, sum kendu teg. 58 ár er eingin aldur, siga vit, og flest okkara vóna, at vit verða í minsta lagi níti ár – tjúgu omanfyri sjeyti, sum jú eru dustsins ár, gongst
behøvist at óttast fyri at hesar ferðir detta niðurfyri, tí m.a. hevur Marner sera stóran áhuga í Ísrael, og hevur hann verið sera góð hjálp hjá babba á fleiri ferðum. Ein kann nokk siga at ferðleiðari [...] eru glað at fáa vitjan, og hava tey tað best við at kunna gleða onnur. Tað hevur ikki verið óvanligt at babba og mamma bjóða ferðafólkum á gátt í heimi teirra. Tað er meiri enn so hent seg, at babba er [...] hevur tað altíð fallið honum lætt at fáast við menniskju, so hendan uppgávan at skipa ferðalag til Ísrael hevur kanska ikki verið so stór fyri hann. Tað er altíð tungt at stápla nakað upp á beinini, tað
Tað merkir, at minnist ákærdi rætt, hevur órættaði skift knívin úr høgru yvir í vinstru hond. Undir vitnisavhoyringini segði ákærdi, at órættaði fall bert eina ferð, og tí kundi hann ikki siga nakað um, [...] sentimetrar djúpt. Hvat hetta kann fáa at týða fyri sakina er ikki gott at vita, men í morgin skulu rættarmedisinskir serfrøðingar avhoyrast, og tað er møguligt, at teir kunnu varoa meira ljós á málið. [...] týðiliga fram á rættarfundinum í dag, at deyði maðurin hevði tvey sár í bringuni, og tað kann skapa trupulleikar fyri verjuna. Ákærdi greiddi í rættinum í dag frá, at hann sá bara knívin, tá órættaði langaði
marginalirnar á sínari síðu, og tað var einki at siga til, at tey í heimaleguni vóru vónbrotin, og at tey í B36 leguni stórfegnaðust um sigurin, sum ber við sær, at B36 undan 10. umfari er topplið frammanfyri [...] kennist sum um, at teir hvítu eru eitt vet dyggari í nærdystunum, og í løtuni er tað sera torført hjá NSÍ at spæla seg fram á mótstøðuhálvuna. 52) 0-1 NSÍ hevur havt tvey góð innlegg. At tað ikki er vorðið [...] kemst av, at teir gulu og svørtu eru ikki nóg grammir at bjóða seg til í brotsteiginum. 48) 0-1 Teir somu 22 eru á vøllinum, sum fóru av vøllinum undan steðginum. Einasta útskiftingin higartil er, at Jákup
uppiborið”, segði hann. Hann plagdi, sum tann eldri av okkum, at formana mær um ikki at vera ov ótolnan og bersøgnan - og eg haldi, satt at siga, at honum hevði helst ikki dámt hesa greinina heldur – tó um [...] hann at vitja. Og hann læt væl at. Har var góður sangur og talur, og frá teim uttan fyri fekk hann at vita, at hesi kristnu vóru góðir og friðarligir samfelagsborgarar. Ein kemur her beinanvegin at hugsa [...] tær” segði hann “At eini 50 ung eygu stara at tær, sum vilja hava nakað nýtt at vita. Tey eru moyr. Eru júst komin frá mammu síni. Merkja tey, at tú góður við tey og hevur nakað gott at borðreiða við. So
fold skjótt lívið út man renna, Hvør kann siga, góð man vera tíð, Hvør man tal á lívsins døgum kenna? Brátt sítt síðsta slag tín klokka slær. Fari at royna at skriva nøkur orð um teg, góða Mása. Deyðin [...] mundi fara at verða betur. Men so var ikki. Lívið var liðugt. Jógvan sat hjá tær. Stillisliga og róliga slapp tú burtur. Hvat kann vera betur? Eg fari nú nøkur ár aftur, til tá vit rættiliga komu at kennast [...] Men gott at sleppa so stillisliga heim til hin Harra Jesus, okkara frelsara, sum elskar okkum við sínum æviga kærleika. Tú leið nógv av at tú ikki sá so væl longur, men álíkavæl royndi tú at binda, so
Hóast eg visti, at tú skuldi doyggja, so dugdi eg so illa at siga tær farvæl. Ein skansi vart tú, sum eg altíð kundi líta á. Saknurin í tær er stórur. Tú livir nú í minninum. Eg minnist enn tína rødd. Eg [...] Eg minnist enn angan av tínum klæðum. Eg minnist enn títt gongulag. Eg minnist tín ar hendur, sum smurdu varra stift á varr ar nar, sum sták aðust í køk inum, sum reins aðu plettar úr klæðunum, sum settu [...] plástur á sárið og kíndu mær, tá ið eg hevði ilt. Eg minnist enn vælveruna av at balla meg undir puffutar dýnur við stroknum seingja klæðum. Eg minnist óteljandi nógvar góða løtur saman við tær, Omma. Ótelj
tóktist tað, at eftir hvønn kur var tað strævnari at tapa seg. Tað var, sum um kroppurin vildi halda aftur við at sleppa kilounum. Allir hesir upp– og niðurtúrar gjørdu, at eg setti mær fyri, at eg aldrin [...] rokni við, at alt tað lítla, sum vit gera hvønn dag, hevur meira at siga í longdini, enn tað vit gera í einari serligari vælveruviku uttanlands. Monika hevur eisini roynat tapa seg nøkur kilo við at fara upp [...] er fyri framman. Tíðin og árstíðin gera, at nógv hugsa um heilsu og vælveru. Fólk renna og venja og íðka, og nógv verður gjørt burtur úr at finna hóskandi mat at eta. Monika Stauss Joensen hevur í bókini
fold skjótt lívið út man renna, Hvør kann siga, góð man vera tíð, Hvør man tal á lívsins døgum kenna? Brátt sítt síðsta slag tín klokka slær. Fari at royna at skriva nøkur orð um teg, góða Mása. Deyðin [...] mundi fara at verða betur. Men so var ikki. Lívið var liðugt. Jógvan sat hjá tær. Stillisliga og róliga slapp tú burtur. Hvat kann vera betur? Eg fari nú nøkur ár aftur, til tá vit rættiliga komu at kennast [...] Men gott at sleppa so stillisliga heim til hin Harra Jesus, okkara frelsara, sum elskar okkum við sínum æviga kærleika. Tú leið nógv av at tú ikki sá so væl longur, men álíkavæl royndi tú at binda, so
Hóast eg visti, at tú skuldi doyggja, so dugdi eg so illa at siga tær farvæl. Ein skansi vart tú, sum eg altíð kundi líta á. Saknurin í tær er stórur. Tú livir nú í minninum. Eg minnist enn tína rødd. Eg [...] Eg minnist enn angan av tínum klæðum. Eg minnist enn títt gongulag. Eg minnist tínar hendur, sum smurdu varrastift á varrarnar, sum stákaðust í køkinum, sum reinsaðu plettar úr klæðunum, sum settu [...] plástur á sárið og kíndu mær, tá ið eg hevði ilt. Eg minnist enn vælveruna av at balla meg undir puffutar dýnur við stroknum seingjaklæðum. Eg minnist óteljandi nógvar góða løtur saman við tær, Omma. Óteljandi