urstøðuna frøist um málsliga ólagið, nú onkur ætlar at broyta orðið ein lambi til eitt lamba (ella hvat kyn Lamba nú er!?). Ein skáli skal broytast til ein skála, kvennkyn kanska!? Neyvan er talan um sagnorð [...] tey, sum livdu undan okkara tíð. Munnu fólk flest ikki ofta siga bygdarnavnið við fyriseting, í/úr Lamba? Tað verður sjáldan brúkt í hvørfalli, ein Lambi. Hugsi samstundis um føroysku tølini. Fá brúka tey
Staðanøvn eru (sum oftast) óbundin, og tí benda vit tey soleiðis: Skáli-Skála-Skála-Skála, Lambi-Lamba-Lamba-Lamba, Múli-Múla-Múla-Múla (skúli bendist á sama hátt: skúli-skúla-skúla-skúla). STAÐANAVNANEVNDIN: [...] einstøk broyting er kanska í lagi, men at mæla til at siga og skriva: her er ein Skála, her er ein Lamba, tað er, sum tey siga, “langt úti”! Útvarpsmaður spurdi lektaran í staðanavnanevndini, um ikki ein [...] onkur hevði sett fram ynski um at broyta hvørfall (Skáli/Lambi) til hvønnfall ella hvørjumfall (Skála/Lamba)!?! Mangt skalt tú hoyra, áðrenn av dettur oyrað! Skulu vit taka slíka nevnd í álvara? SKÁLI VAR LÍTIL
skúlanum. Ein lærari hjá okkum var Meinhard Johannesen sum seinni varð lærari í Klaksvík. Hann var sonur Lamba-Jóhan. Karl og Andreas vóru eisini lærarar her, greiðir Atli á. - Í dag er munur á, nú yngsta fólkið
koltursmaður búði í 20-unum. Vit fara yvir móti Tinganesi. Fyrst er tað Lena úr Funningi, systir konu Lamba-Jóannes. Julianna og sonurin Arthur búðu í tí næsta, og so koma vit til Karl hjá Langa Haraldi. Fara
seinast, men kanska tað verður til ein ella tveir túrar í ár. Tað sigur Edmund Williamson, sum býr í Lamba. - Jú, eg ivist í at koyra onkran túrin suður á ólavsøku hesaferð - og so verður tað mest fyri at
at gera alt arbeiðið. Eisini er Runavíkar Kommuna í ferð við at gera útibarnagarð í gamla skúla í Lamba. Hann verður klárur til várs. Meðan bíðað verður eftir honum, ganga børnini, sum har skulu, í útibarnagaði
monnunum, kemur ein størri lastbilur eftir Lambareiði. Men hann koyrir framvið oman móti lendingini í Lamba. Við einum gulum báti í lastini. Tað er tíggjumannafarið hjá Kappróðrarfelagnum NSÍ, tann kendi E
Eirikur er leirvíkingur, sonur Elsupu Johannesen, ættað úr Lamba, og Tummas Justinussen úr Leirvík. Hann tók skiparaprógv á ungum árum og átti tvey skip - Útegg og Høvnina. Eirikur hevur mangan bátin ført
verða tikin frá teimum, og Katrina noyðist til Lamba at tæna. Børnini fær hon ikki við sær. Ein ungur sprelskur og spennandi norðmaður kemur í bóndahúsini í Lamba at vera fyri veturin. Hon hevur ikki vitað [...] arnir á dyrnar, og hon verður dømd fyri hor. Aftur at flyta Aftaná er hon ikki vælkomin longur í Lamba við tveimum smábørnum, men fer í Gerðar í Klaksvík. Har enda hon og tvíburarnir sínar dagar í fyrra
Janus morðbróðir hennara. Her hevur bæði skyldskapur og jørð fingið tey at sett seg niður her. Lamba Símun og Lamba Jákup eru brøður. Bæði Jákup og kona hansara, Kunoyar Katrina eru tænastufólk í Oynd-arfirði
