íløgu- og framleiðslustórveldið, sigur hann. - Henda gongdin hevur eisini við sær, at neyðugt er hjá okkum í vesturheiminum at ogna okkum innlit og vitan um kinesiska málið og mentanina, skulu vit til fulnar
í Føroyum. – Eg elski gott veður, men mær dámar eisini væl ein góðan storm av og á. Eg vóni, at okkara sjófólk eru á tryggum stað, meðan lágtrýstini ýla framvið oyggjunum, skrivar løgmaður á Facebook
fáa ein so stóran fyrimun, at kappingarstøðan fyri matvøruútbjóðararnar verður avlagað í okkara høvuðsstaði. Vit minna á, at um so var at rúsdrekka varð selt uttan um eina einkarsølu, so
minni enn tað. Vit vita jú, at teir hava havt svingandi úrslit, so tað sigur eitt sindur um liðið. Okkurt er, sum ikki fungerar hjá teimum, og vit vóna sjálvandi, at teir koma hendavegin og taka tað eitt
mill. kr. sum tjóvagóðs hjá privatum, og henda pening mugu vit øll onnur gjalda landinum, umframt okkara egna. Tílikt má steðgast í stundini. Skattalættin til tey vælbjargaðu, har mong ikki høvdu hann
var ivaleyst pláss fyri at taka væl ímóti ætlanini og ynskja henni góðan byrð. Visjónin forðar ikki okkum vanligu tingfólkum at hava okkara visjónir eisini. Og renna tær saman við teimum hjá landstýrinum
tað góða. – Leikarar fóru ikki heim beint eftir venjing. Teir flestu komu av Toftum, og vit hugnaðu okkum mangan eftir venjing í B68 húsinum. Í dag er hetta meira sjálvsamt, tí leikarar millum annað koma
eru so klárar, sum vit kunnu vera, sigur hann, og metir eitt vera umráðandi: – Vit skulu hugsavna okkum um okkara egnu dygdir, sigur Kári. Simona Petersen er javnan ein einmansherður hjá Kyndli, og Kári
gass í ár. Men hesum vísir Johan Dahl aftur. - Eg veit ikki, hvussu nógv betri vit kunnu fyrireika okkum. Lóggávan er púra greið og hevur verið tað leingi, sigur Johan Dahl. - Um so verður, at kolvetni
fann eg beinanvegin, og Steinbjørn var eisini har. Men hvar var okkara lítla genta? Vit vóru frá okkum sjálvum. Føst undir bussinum So síggja tey hendan bussin, og har inni var eitt stórt kaos. – Steinbjørn [...] úr Havn í jólahýri við jólagávum og føðingardagsgávum frá familjuni á Argjum, fastrini hjá okkum í Havn og okkum sjálvum. Hevði hesi ørindi at avgreiða fyri so nógv av skyldfólkunum her. Skilji [...] vanlukkuni. Eg var greið um, at tað stóð illa til við Súsonnu, og væntaði tað ringasta. Hann, sum koyrdi okkum til Havnar, hevur helst óttast fyri, at deyðsboð komu um Súsonnu umvegis útvarpið. Hann royndi
