ongantíð sitið í dagavís og fyrireikað; Robert ringir og sigur, at nú er skráin liðug; eg geri hetta, tú gert hatta og Petur ger hatta. Síðani hava vit sett okkum saman at sameina tilfarið og at koyra alt ígjøgnum

fylgdist með og kunni Þá miklu list að skilja aðaltriði frá aukaatriðum. Ein setning frá Önnuleu gat gert flókna umræðu mjög einfalda. Hún fann alltaf kjarnann í hverju máli. Annalea náði Því merilega stigi

ið snýr seg um Læknastríðið, søgd í nýggjum hami á staðnum, har leikur fór fram. ##med2## Soleiðis gert tú Tú fert á støðini, har søgan hendi fyri nógvum árum síðan í 1953-55 – við tíni snildfon ella teldli

fara at bera til. Hvørjum hyggur tú at hjá hinum kyninum? Eygunum og hondunum. Hvat er tað fyrsta tú gert um morgunin? Liggi vakin í einar 5 minuttir og hugsi um, hvussu dagurin man fara at arta seg, síðani

heldur hann ikki vera so áhugavert. Tað er behaligt at hava eina frástøðu. Fólk vísa áhuga í tí tú gert, heldur enn hvør tú ert. Á barr við vinum Í 2005 brúkti Kári umleið tríggjar mánaðar til at skriva

Djurhuus ongan tíð undir trýst. Heldur ikki, hóast eisini sentrali miðvøllurin var mest sum nýggjur við Gert Hansen og Bárði Olsen. Hinvegin megnaðu gestirnir fleiri ferðir at spæla seg niðaneftir, og tó at

at tað er deprimerandi, tá ið eg leggi plátur á. Men Uni, her prógvar tú enn einaferð, at tú ikki gert títt arbeiði til lítar. Tí flestøll tíðindafólk við virðing fyri sær sjálvum høvdu fyrireikað seg

Esbjerg, eina dóttur. Hon var 53 cm. long og vigaði 4300 gr. 24. september fingu Sólfríð S. Rasmussen og Gert Heinesen, Argir, eina dóttur. Hon var 52 cm. long og vigaði 3550 gr. 25. september fingu Linda Joensen

Jakobsen 1 KÍF: Karl Johan Djurhuus 6(3), Petur Martin Poulsen 4, Suni Davidsen 4, Arnbjørn Hansen 2, Gert Hansen 2, Mirko Milinkovic 2, Rógvi Weyhe 2 Útvísingar: Kyndil 6, KÍF 4 Dómarar: Hallur Danielsen

seg væl til bakgrundstónleik uppá tann góða mátan. T.d tá tú vaskar upp, sorterar rótiskuffuna ella gert døgurða. Tað er ein samanseting av væl smakkandi tónum, ið koma væl við í flest øllum løtum, tú ert