listafólkunum, ið sýna fram í Norðurlandahúsinum. Hann vísir samstundis á, at ferðafólk hava stóran áhuga fyri nútíðarlisitni í Føroyum, og tey sakna hana. Hann greiðir frá, at talan mest er um abstraktar málningar
gjørt dokumentarfilm í tjúgu ár. Í 1981 gjørdi hann »Brooklyn Bridge« sum hetta árið kappaðist um Oscar-virðislønina, men fekk hana ikki. Síðani hevur hann gjørt søguligu filmarnar »Civil War« (1990) og
fólkaatkvøðu, sum ein meiriluti ikki tekur undir við. Tí má hann annaðhvørt fáa eina breiðari semju um eina skilabetri skipan ella leggja kongin. Hann hevur einki annað val. At fara út at stríðast um hvørja
eiga danskan statsborgaraskap er ein so stórur fyrimunur fyri okkum, at hann kann ikki yvirmetast, at fara við fríðum vilja at siga hann frá okkum er ímóti allari nattúru. At siga at blokkurin villleiðir okkum
tíð, og dvølji leingi við hvørt orð. Fyrst steðgi eg við orðið: »Faðir«. So undurfult tað tó er, at hann er faðir mín, og eg barn hansara, og allur kærleiki hansara til mín fyllir sál mína við størsta takksemi [...] bønini havi eg lært, at mín skuld er fyrigivin, mín sál er bjargað, Guð er mín, og eg eri hansara, og hann skal fría meg frá øllum illum og leiða meg heim í sítt himmalska ríki«. Hvussu biðja vit so Faðir
Meðan útróðrarbáturin av Strondum var staddur hjá roysninginum, lá hann á eini hellu og svam eisini. Hann sá ikki út til at vera sjúkur ella illa fyri. Líkt er til, at hetta er ein ungur roysningur, sum
nevndunum, fegnast Heðin Mortensen um. Hann metir, at tað fer at verða lætt hjá Sambandsflokkinum at halda síni vallyfti hetta komandi skeiðið. Sum høvuðsmál fer hann at arbeiða við skúla- og mentanarpolitikki
Hentze er útbúgvin lærari frá Føroya Læraraskúla 1964. Fyrsta árið sum lærari var hann í Hvalba, men síðani 1965 hevur hann verið í Kommunuskúlanum í Havn. Í stuttum viðtali, nú bókin um Tórshavnar skúlasøgu
móti fakfeløgunum, og tí haldi eg, at Gunnleivur Dalsgarð skal koma við onkrum dømum fyri tí, sum hann hevur at finnast at. Annars kann eg als ikki fyrihalda meg til atfinningarnar, sigur sorinskrivarin [...] at eg skal hava gjørt reglur á danska arbeiðsmarknaðinum til rættarsiðvenju í Føroyum. Eg haldi, at hann skuldi komi við onkrum ítøkiligum dømi um hetta, sigur Jógvan Andreasen. Fakfeløg hava eisini funnist
Landsstýrið hevði megnað at lagt pening til síðis og niðurgoldið skuld, og hann metti hetta at verða framúr positivt. Men hann nevndi ikki, at prísurin var eitt niðurslitið samfelag. Áttu týdningarmikil