hesum. Tað er trupult at kenna serliga H. C. Andersen dámin í elektronisku framleiðsluni. Væl kunnu summi betur skilja søguna nú, men hon hevur samstundis mist nakað av sínum eyðkenni. Afturfyri er grafikkurin

samvitsku, so er svarið nei. Reglurnar eru til fyri at tær skulu haldast, og so ber tað ikki til, at summi bara gera, sum teimum lystir. Vit hava alla tíðina syrgt fyri, at okkara pappír eru í lagi í slíkum

á pallin hetta kvøldið var Braquett. Tað kann ikki sigast annað enn, at teir hava sín egna stíl. Summi halda tað vera fantastiskt, meðan onnur halda tað vera nakað lort. Eg eri onkustaðni mitt í millum

inn í støðuna hjá einum persóni sum er í slíkari støðu. Tá ein hevur tað so ringt, er skilligt at summi bara vilja sleppa burtur úr lívinum, tí alt sær bara so svart út. So langt kom eg tíbetur ongatíð

til hansara og iðrast, hann ella hon eiga Guðs fyrigeving. Av talu hansara skiftust fólk í partar, summi hildu hann spotta Guð, meðan onnur fóru frá øllum og fylgdu honum. Slíkt hitt sama hendir í dag, tað

sorg og vanlukkur raka mannabørnini, men tú tykist hvørki at siga ella at gera nakað. Og hví sleppa summi lættari enn onnur? Gert tú mismun? Hvar ert tú, Guð?« og Guð svarar: »Hvar ert tú menniskja? Vilt

rangari læru. Í nøkrum av kirkjuliðunum var heiðin religión blanda saman við kristnu trúnni. T.d. trúu summi ikki, at Jesus var risin upp frá deyðum. Tí hittust kirkjuleiðarar frá Miðalhavslondunum til fundar

gera gudstænastuna til undirhald uttan álvarsemi. Tað ónda hóttir eisini okkum kristnu. Hetta, at summi halda, at loyvi skal gevast at víga samkynd, ber boð um, at Guds kirkja er hótt. Hennara grundarlag

prædikaðan siga vit ja í trúgv, ella siga vit nei í vantrúgv. Orðið um krossin røkkur ikki fram til øll. Summi krevja tekin. Men trúgv er ikki vitan. Trúgv er at tora at taka Jesus uppá orðið, tá boðskapurin ljóðar

vann ikki upp land aftur, álvarsligar sjúkur ráma, og alt annað, sum menniskju mugu dragast við. Summi tykjast at sleppa lættari enn onnur. Men Guð er hin sami og gera ikki mannamun, hóast lívið lagar