næstu ferð heili sjey ár. Vit biðja hann forklára okkum hvat ein vísmaður er fyri nakað? Ein vísmaður? spyr hann undrandi, og aftanfyri ósøgdu orðini liggur: Veit tú ikki tað? - Ein vísmaður er tann sum peikara
hug at finnast at sendingini fyri at vera ov trist. Hesar atfinningar kveistrar Armgarð til viks og spyr, hvussu tað kann vera trist at hoyra søguna um, hvussu menniskju, sum hava verið fyri skakandi hendingum [...] vetrarskránna afturat, og so gevst hon. Men tað er ikki so lætt, sigur hon. Tí hvat er alternativið, spyr Armgarð og eftirlýsir samstundis kjak um etiskar spurningar sum ísáðing, gøgnflyting og aktiva deyðshjálp
Føroyum, bæði sum siðvenju, men eisini sum fyritreyt fyri týðandi lóggávu, sigur Magnus Gaard. Men so spyr hann, hví friðing og hvørsmansrættur eru tey mest týðandi evnini í Føroyum beint nú. Hann heldur,
at vára, páskirnar nærkast, og summarvertíðin stundar til. - Vit hoyra lítið úr útlandinum. Onkur spyr, hvørjir møguleikar eru, um tey koma á vitjan í summar, men tað er einki ítøkiligt. Síðan koronu-farsóttin
inn aftur á kortið. Oljufeløgini siga, at tá ið fólk fylla sær tangan, og skulu rinda við kortið, spyr maskinan, hvussu nógv tey, ið mesta lagi ætla at keypa fyri. So verður tann upphæddin trekt av kortinum
var tað umskylningurin fyri ikki at kunna virka í gerandisdegnum. Men hvør hevði tá verið taparin, spyr Heini. ? Longsulin er øgiligur. Eg havi tilvitað valt at halda meg langt burtur frá barnatiltøkum
ni hjá Løgtinginum, sum í hesum døgum arbeiðir við fíggjarlógaruppskotinum fyri næsta ár. Nevndin spyr ráðið, um tað á nakran hátt kann virka kappingaravlaðandi at eitt ávíst vinnufelag fær stuðul á f
sjálvum sigur nakað um ørskapin, tí hvussu skalt tú tá kunna síggja møguligar vandar fyri framman, spyr Jan Fossaberg. Vandamikil leikur Løgreglan fylgir sjálvandi væl við hesum vandamikla leiki, ið summir
tráðu ella hondsnellu við teini undir, og her fæst ofta væl av fiski til húsbrúks. Onkur flennur og spyr, hví størsti maður í økinum hevur minsta bátin, men hetta er tað, eg havi brúk fyri, sigur Edmund
ferðin ikki verður so nógv. Vegurin er har og Bólagerði er farið. Ja, hví ikki nýta hendan vegin, spyr onkur. So er málið loyst. Verður beinanvegin gjørt nakað álvarsamt við hesa vegføring, venja fólk