einsemi vitja í kvøld, sendi eg eina inniliga heilsan. Mugu tit fáa styrki og frið. Mugu tit merkja umsorgan og megna at fóta tykkum. Mugu tit aftur varnast tað, sum er gott. Tí eisini í myrkastu løtunum [...] Í miðlunum fáa ósemjurnar ofta nógva rúmd. Væl meiri enn tær í grundini fylla handan leiktjøldini. Har savna vit okkum um tað, sum vit eru samd um. Ósemjurnar stinga seg tó upp av og á. Tað vil so vera [...] Spurningurin er so bara, um vit rúma teimum. Viðvíkjandi ósemjuni fyri jól hava vit funnið eina loysn og halda tí fram við teimum mongu málunum, ið vit eru samd um. Tað undrar kanska onkran, at løgmaður í kvøld
stendur: “Eg var svangur, og tit góvu mær at eta; eg var tystur, og tit góvu mær at drekka; eg var ókunnigur, og tit hýstu mær.” Spurningurin er, um vit áhaldandi bara kunnu gera okkum dælt av rættindunum [...] minnir okkum á, at vit sum oftast kunnu velja. Eisini tá ið tað sær svart út. Vit kunnu seta okkum hendur í favn, gevast á hondum og geva øðrum skyldina - ella vit kunnu bretta upp um armar, bjóða av og [...] mótburður rakar okkum, kunnu vit leita fram eina styrki, sum vit í gerandisdegnum ikki geva gætur. Eina styrki, sum vit ikki eru varug við, eru vit mótleys og bara góðtaka tað, onnur halda um okkum. Ein av lívsins
skúlar, har spælið enn einaferð fyllir mest. Har bør- nini eru meira úti. Helst tann bíligasta og klókasta loysnin til at skapa meira trivnað. Og latið okkum fáa enn fleiri skúlar, har tað er ein [...] av teimum londunum í Evropa, har inflasjónin er fallin mest og skjótast. Nú er uppgávan at halda henni niðri. Tí er tað avmarkað fyri, hvussu nógv virksemi vit kunnu geva frælsi komandi ár. Men [...] Men at vit eisini skulu hyggja eftir, um kunnu nýta pengarnar betur. Bara eitt dømi. Bústaðartilboð er ein bústaðarformur, har vaksin við serligum tørvum kunnu fáa ta umsor- gan, hjálp og tann stuðul
segði við teir: »Líkamikið, um eg sleppi við tykkum, so skulu tit sleppa at vera inni hjá okkum. Tað, sum tit hava við av útgerð, kunnu tit koyra inn í okkara hjall.« Teir eftirlíkaðu, at eg skuldi sleppa [...] Jóan Petur, maður mín, var við “Irex”, har pápi tín var skipari. Tá hevði pápi tín eina ferð bjóðað manningini til møti inni hjá tykkum. Teir vóru nokk so nógvir har. Ottosen, ein danskur trúboðari hjá [...] útav, at hetta var júst um somu tíð, sum hon hevði sæð hann fyri sær. Tá gjørdist ein geiri á sjónum, har teir kundu sigla, og teir komu væl burtur úr tí. Annars gekk eg eisini í sunnudagsskúla í Hvalvík
einfaldu orð: ?Kunnu tit liva við og virka undir, at onkur hissini landsstýrismaður í morgin sum ein annan dag tveitir tykkum til hús, og at starvið er burturbeint. Vekk. Fordampað?! Ja, hava tit forstaðið [...] sár! Mong sjálvsstýrissinnað fólk hava nú um dagarnar steðgað mær á og sagt: er hetta tað, sum vit kunnu vænta okkum í einum komandi fullveldi, so atkvøði eg nei! (men tað er kanska júst ætlanin hjá onkrum [...] at beinleiðis ræðsla ræður í ábyrgdarstørvum landsins. Jú ? ?hóast vit bæði eru fáir og smáir, so kunnu vit tó roynast háir?- , sum eitt av skaldum okkara tekur til. Mikkjal Helmsdal og Johan Djurhuus vóru
bygt upp gjøgnum ættarlið. Tit hava avreitt fólksins ogn, landskassan, bústaðirnar, fólkaræðið og rættindi hjá føroyingum. Til frama fyri eitt fámannaveldi. Og tit ætla at halda fram. Tað er onki bragd at [...] buldra til? Politikkurin – fólkaræðið – verður lýstur sum ein boksikampur ella ein fótbóltsdystur, har tann sum buldrar til og takklar beinini undan øðrum, uttan at dómarin sær tað, og hvørs áskoðarar rópa [...] villleiða fólk. Tímir onkur at spyrja bara eitt lítið sindur og hyggja at, hvat veruleikin er, so kunnu vit taka nøkur dømi: Fiskivinnupolitikkurin: Ongin samgonga hevði megnað at gjørt nakað við fiski
skuggar á múrinum, og henda skuggaverð ið teir síggja, halda teir er veruleikin sum hann er. Brádliga sleppur ein fangi leysur og sleppur úr helluni. Har sær hann eina heilt aðra verð, hann sær sólina, djór [...] Ein bólkur av fangum sita í einum myrkum helli, teir eru leinkjaðir fastir soleiðis, at teir ikki kunnu flyta høvður ella likam. Teir síggja heldur ikki hvønn annan. Teir sita allir við rygginum móti einum [...] at vegginum hinumegin helli. Aftanfyri lága múrin er eitt bál. Ímillum bálið og múrin er ein vegur, har nøkur skepilsi ganga. Ljósi frá bálinum endurspeglast á múrinum, ið aftur kastar skuggar á múrin hinumegin
Suðuroynni hevur fingið eitt meint afturstig. So kunnu tit annars erpa tykkum av, hvussu greið leiðin gongur ímóti fullveldinum, men fyri slíkan prís fáa tit ikki stóra undirtøku í Suðuroynni. Og tað er fyrst [...] rin hjá Tjóðveldisflokkinum í fíggjarmálum, sum leggur karmarnar? Sjálvsagt eru viðurskiftu, sum kunnu gera, at karmarnir eru trongir. Eitt nú um fíggjarviðurskifti okkara eru vánalig. Men alt hetta hendir [...] fyrr í vikuni, um at hon nú fór at royna at finna fleiri pengar til Suðuroyar Sjúkrahús ikki longur halda, tí hennara nýggi boðskapur er nú, at fleiri pengar verða ikki játtaðir. Henni so líkt, so sigur hon
ar og minnir um, hvussu tiltakið byrjaði, dám á løtuna, har náttúran enn einaferð varð heiðrað í sangi og røðum. Seyðafrí øki At vit ikki kunnu okkara vøkru náttúru sum eina sjálvfylgju var eisini evnið [...] landbúnaði hesi seinastu 1000 árini ”Um tit ikki trúgva mær, so far ein túr í hagan. Finnið tykkum nakrar gjáir, og legg til merkis, hvussu nógv ríkari gróðurin er, har sum seyðurin ikki sleppur framat“, segði [...] Vit umhvørvi skapa á lendi har náttúran einaferð var. Um onkuntíð spakan vit vendu og hugdu hvar leið okkar bar. So høvdu vit betur kunna týtt náttúrulitir og mál, og sóu har fólk sum sær unna at styrkja
hendingar, sum hava sett síni spor í minni hjá tí einstaka. Tað hava tíverri verið nógvar vannlukkur, har tit hava havt tykkara stóra leiklut í leiting og bjarging. Hetta er galdandi fyri allar partar í stovninum [...] Hetta hevur tó ikki fingið tykkum at velja hetta arbeiðið frá, men tvørturímóti hava tit víst á betringar, sum kunnu verða til stóra hjálp, tá ið á stendur. – Vit á Vørn eru sera takksom fyri tykkara stóra [...] starvsfólk, sum hava verið leingi í starvi, hevur ómetaliga stóran týdning. Reglur og mannagongdir kunnu skrivast, men vitanin hjá starvsfólki, sum hava verið leingi á sama posti, er gull verd, skrivar Vørn