giftust í Føroyum. Hans Sofus (1902-1978). Hans vaks upp undir Varða. Seinni fluttu tey út á Reyn at búgva. Eftir loknan barnaskúla fór Hans til skips og sigldi millum annað við Knørri, Elisabeth, Mýlingi
eitt stutt tíðarskeið í Syðrugøtu. Men seinni flutti eg við mínum foreldrum inn til Fuglafirðar at búgva í kjallaranum hjá ommu og abba. Tey vóru alt fyri meg, eg kann nevna so nógv sum tey hava gjørt fyri
hvørja ferð vit aftur geva okkum undir ófrælsi. Vit spyrja mangan, hvat er so gott við at liva og búgva í Føroyum. Nakað av tí besta er, at vit eru eitt lítið samfelag, sum ikki nýtist at innrætta seg á
trupuleikar við at ganga í student og samstundis passa eitt frítíðarstarv. Vit tosa ikki um ung, ið búgva heima hjá foreldrinum, passa skúlan, og kenna tað til tíðir stressandi at gera nógvar skúlauppgávur
endurvenjingartilboðini verða betur, at viðgerðartilboðini til føroyingar eru eins góð, sum tey fáa, sum búgva í okkara grannalondum, og at ein diabetesmiðstøð verður sett á stovn. Eins góð viðgerðartilboð Sj
ein ræðulig brotsgerð hendir í heiminum hjá Anne-Elisabeth Hagen og Tom Hagen í Lørenskog, har tey búgva á adressuni Sloraveien 4.
fá ár er Suðuroyggin einasti stóri útjaðari í Føroyum, uttan fast samband við miðstaðarøkið. Enn búgva tó uml. 10 % av Føroya fólki í Suðuroynni. Tað almenna hevur higartil ikki gjørt nakað nevniverdigt
lívið á bygd, har náttúran enn í stóran mun avger dagin, er m.a. tað, sum ger landið ríkt og vert at búgva í. - Soleiðis skal tað eisini vera, tá vit gerast gomul. Fjølbroytt tilboð, sum eru lagað til umstøðurnar
summardagur. Fyrst fór eg niðan til mammubeiggja mín Lars Larsen, sum var skómakari. Eg plagdi at búgva hjá honum, tá ið eg var í Suðuroy í arbeiðsørindum. Hann ynski mær tillukku við embætinum. Hann segði
foreldrini eru flutt uttanlands, deyð, eru bundin av rúsevnum ella kanska í fongsli. Nú kunnu tey búgva her við lívd í Vónarhúsinum, her meðan tey gera miðnámsskúla sín lidnan, og fara síðani út aftur í