Hugsjónin Afturímóti stendur tann politikkurin, sum Javnaðarflokkurin hevur í umhugsan. Hetta er ein politikkur, sum ikki tekur støði í undirlutakenslum, stórleikaøði ella øðrum kensluligum fyribrigdum, men
Óli Jacobsen Tað tykist at vera almennur politikkur í Føroyum, at borgarin skal finna seg í øllum, sum politiskir myndugleikar kunnu finna uppá. Og teir skulu ikki hava krav uppá nakra sum helst frágreiðing
gongur prátið bæði lætt og væl, og evnini eru nógv, tá teir hittast runt runda kaffiborðið. Ofta er politikkur á skránni, og tað er helst so sum Arthur tekur til: - Tað var kanska hiðani, at landið átti at
j. Á stórplássum stilla politisku flokkarnir upp. Hetta kann geva borgarunum trygd um, at sami politikkur verður førdur, at samsvar er millum lyfti og seinni gerðir, og at tað ber til bæði at løna og revsa [...] stilla upp fyri aðra helvtina, so hava kvinnulistar sín týðandi boðskap at bera. Fyrst og fremst, at politikkur snýr seg um virði. Um at velja, um at raðfesta, um at taka støðu. Tey fakligu tilmælini røkka bert
Eftirtíðin kemur at prógva, hvør hevur skotið seg í fótin ella annan likamslut. Lakktaskurnar Politikkur er nú einaferð soleiðis samskrúvaður, at ein gerð er aðra verd. Ymiskt er tó, hvussu miklar la
At borgarstjórin sjónliga er illa heitin, er onki at siga til, nú vit síggja ávirkanina hesin politikkur hevur fyri Norðoyggjar, síðani fiskivinnunýskipanin varð samtykt. Stuðlandi sitandi landsstýrissamgongu
Lagnan hjá Ísrael tykist vera at kalla óloysiliga knýtt at uttanríkispolitikkinum hjá USA. Hesin politikkur hevur, sum eitt nú Peter W. Galbraith (í bókini The End of Iraq, Simon & Schuster, 2006) og Francis
við at blása yvirskotið á fíggjarlógini út til tey øki, sum tørvur er á. Hann minnir á, at slíkur politikkur krevur ongan førleika. Tað krevur bara, at vit skrúva høvdið av og stinga tað undir armin. Hetta
sum er til gagns fyri vanliga føroyingin og er við til menna okkum sum tjóð. Javnaðarfloksins politikkur snýr seg um at skapa grundarlag fyri best møgu-ligum livikorum og menn-ingarmøguleikum hjá før-oyingum
freistandi, at vit keypa fyri eina heila milliard krónir meira enn vit selja fyri. Stórvegis visjonerur politikkur var ringur at fáa eygað á undan summarstøðginum, tá samgongan sum eitt stórmálið fekk skverað sær