mamman bankaði teppi á snóratrænum ella úti á altanuni, og tú stóðst soleiðis fyri, at dustfylta lotið bar á teg. Málfrøðingurin Eitt handbóltsfelag á Skálafjørðinum eitur Tjaldur. Útvarpið tykist hava rættiliga

royndarveiða eftir tunfiski við japanskum skipum í føroyskum sjóøki (sí meira um hetta seinni). Útvarpið bar tíðindi um, at Nancy hevur for-vunnið einar 7 mill. kr. í samband við tunfiska-royndirnar, seinni bleiv

eg gera, sigur hann. Veðrið spældi puss So hvørt sum ferðamøguleikarnir í Føroyum vórðu betraðir, bar betur til hjá Erlingi at leiga sær bil og koyra kring landið. - Fyrr brúkti eg 10 dagar í Føroyum,

báðum beinum, og mamman spurdi hann, um nakað var at gera við tað. - Eg greiddi henni frá, at tað bar væl til hjá gentunum at koma upp at ganga, men tað kravdi viðgerð, ið ikki kundi fáast har. Meðan vit

Til høvið var Sirið Steenberg, landsstýriskvinna boðin við og bar hon fram røðu fyri Martini. Landsstýriskvinnan segði millum annað: Føroyska samfelagið hevur stóran tørv á vit- og andsbornum listafólki

var her, var dimmið stutt. ?Hatta klárar ikki at vaka eitt ternudimmi?, kundi verða sagt. Soleiðis bar til at taka hetta orðið upp í part aftur! Hvat var hetta? Einhvør fjarskynjan (hugsanaflutningur)?

korona broytt fólka­ræð­is­liga hugsunarhátt okkara og gjørt sam­felagið meira autoritert? Hvussu bar tað til, at føroyska fólka­ræð­ið megnaði at hóra undan djúpu politisku og búskaparligu krepp­uni í

at sjúkrarøktarfrøði var einki fyri hana. Hon vildi royna kreativa flogið. Men loyndarmálið, hon bar við sær, varð skjótt avdúkað. – Sannleikin er, at eg dugdi slett ikki at seyma. Men eg vildi fegin

skuldi, varð lagdur uppá borðið, har dolkurin og bustin lógu. Fiskurin var uttanfyri, og mannfólkið bar okkum so nógvan fisk inn, sum vit kundu arbeiða. Fyrst skuldi skræðan vaskast og allar fjaðrar lyftast [...] kalla tað. Eg var við at sigla við honum rættiliga stívan við repaðum segli so nær vindinum, sum til bar. Tá fór so bóglínan á stavnin. Allir, sum høvdu verið við bátinum, róstu honum. Flestu árabátar ganga [...] skuldi, varð lagdur uppá borðið, har dolkurin og bustin lógu. Fiskurin var uttanfyri, og mannfólkið bar okkum so nógvan fisk inn, sum vit kundu arbeiða. Fyrst skuldi skræðan vaskast og allar fjaðrar lyftast

byrja eina verkætlan saman við norðmonnum. Arbeitt varð við at fáa verkætlanina í gongd, men hetta bar ikki á mál, tí ætlanin var sera kapitalkrevjandi. Á heysti 1999 hitti eg Kjell Inge Røkke, sum longu