rlag. Ì Danmark eru tey komin langt við pensjónsuppsparingum. Har eru tey almennu ískoytini til pensjóns-uppsparingarnar munandi størri enn í Føroyum. Í Føroyum eru vit enn í byrjunnarfasuni á hesum økinum
hann vildi rinda fyri jarðarferðina. Eingin óhjálpin børn sótu eftir pápa. Men mamma hevði onga pensjón. Kongur beyð sær til – úr egnum lumma – at rinda mammu 400 um árið – eg minnist ikki, um tað vóru
hann vildi rinda fyri jarðarferðina. Eingin óhjálpin børn sótu eftir pápa. Men mamma hevði onga pensjón. Kongur beyð sær til – úr egnum lumma – at rinda mammu 400 um árið – eg minnist ikki, um tað vóru
nógv um talaðir, ei heldur kunnu siga sjó num farvæl, um teir fáa avslag um bláu bók, og eingin pensjón stendur og bíðar. Við hesum skipi, sum sigldi vestur gjøgnum Skopunarfjørð 26. mars í skýmingini
sum geva fiskimonnum munandi betri møguleikar enn aðrir bólkar at tryggja seg sjálvan, eitt nú við pensjón. Ikki minst, tá ið vit vita, at ein bøtt pensjónsskipan undir øllum umstøðum skal vera fíggjað av
vera á einum almennum lønarlista er ikki nakar mannarættur. Men tað er hinvegin ein samhaldsføst pensjón, sum vit kunnu liva av. Vit tjena ríkiligt, men vit oyðsla og brúka yvir evnir. Vit halda okkum hava
hann vildi rinda fyri jarðarferðina. Eingin óhjálpin børn sótu eftir pápa. Men mamma hevði onga pensjón. Kongur beyð sær til – úr egnum lumma – at rinda mammu 400 um árið – eg minnist ikki, um tað vóru
samhaldsfestið millum ættarlið! Økti livialdurin kann ikki einans hava við sær, at fólk verða longri á pensjón. Vit mugu eisini vera nakað longri á arbeiðsmarknaðinum. Hetta skal eisini tryggja, at tey allarelstu [...] avgerandi, at tey, sum av ymiskum orsøkum ikki megna at arbeiða, til tey eru 70, skulu sleppa á pensjón fyrr. Tí vit eldast ikki øll eins. Vit vilja hava eina sosialt rættvísa skipan, so tey, sum eru slitin [...] lofta teimum, sum ikki megna. Vit skulu lyfta, so vit kunnu lofta. Tí var uppskotið um tíðartreytaða pensjón til tey, ið hava havt eitt langt lív á arbeiðsmarknaðinum, sett fram saman við hækkaða pensjónsaldrinum
av peningi hjá landskassanum. Men í framtíðini verður tað soleiðis at tá arbeiðsgevarin rindar pensjón til pensjónsgrunnar hjá fakfeløgum ella tryggingarfeløgum – fellur skatturin til landskassan og ikki
og tað vita vit, at er lønin lág ella ert tú uttanfyri arbeiðsmarknaðin, so er ikki nógv at rinda pensjón við. Hvør tryggjar vælferðina hjá okkum øllum? Umbýti av pengunum í dag er, at tey fátøku lata til
