Foreldrini vóru Maria og Johann Samuelsen. Johann (Suðuroyar Johann, sum hann eisini varð nevndur), var ættaður úr Hvalba og Maria var úr Útistovu. Johann var ein dugnaligur smiðjur, og Maria ein sera kløkk [...] Í Føroyum er tað aldrin bara ein pápi, verðfaðir ella abbi, sum er farin, tað er pápi tann og tann, abbi tann og tann, skyldfólk, vinfólk, grannin ella hvørji orð, vit nú brúka at lýsa okkara tilknýti [...] okkara. Heima í Kvíggjaklova tiktist alt so tómt. Tómur var stólurin, har Ingolf altíð sat og læs, - ella sá sjónvarp. Hús og heim, rúm og veggir, siga nú søguna um eitt menniskjalív, har næstan alt hevði

kosturin ikki tann mest sunni í London, og ofta var lættasta loysnin at keypa sær onkran “fast food” ella okkurt til mikroovnin. Men nú skuldi tað verða, tú ætlaði tær í gongd, eta sunnari og í gongd við [...] toppinum, at tú endiliga tók teg saman og fylgdi tínum barndómsdreymi, nemliga at tekna. Eitt annað ella ein annar sum hevði stóran týdning fyri teg var Eyðfinn. Alt var Eyðfinn og tú vart so góður og stoltur [...] Jógvan og geva okkum styrki í hesi sváru tíð. Himmalin er vorðin eina stjørnu ríkari. Hvíl í friði, Maria

ov lítil fyri Kristinn. Um tað var at undirvísa, vera stuðul, hjálpa til við tí fyrisitingarliga, ella gera handligt húsavarðaarbeiði, vaska, røkja og bøta um – tað var líka mikið. Kristinn dugdi alt og [...] eisini sera høgt upp í síni egnu børn og stuðlaði teimum í øllum. Tatjana, Natasha, Julian, Teresa og Maria hava mist ein ómetaliga góðan og høgt elskaðan pápa. Stóra áhugan fyri fótbólti høvdu Janne og Kristinn

um at sleppa at vera uppií tí, hann fekst við. Tað kundi vera at stima við maskinbátinum "Hæddini" ella motorbátinum "Helenu". Vit vóru altíð tryggir, tá vit vóru saman við honum, tí hann var so róligur [...] hann elskaði at spæla og geva sær tíð til børnini. Vit minnast við gleði á 1. jólakvøld um jólatræið, ella táið hann kom í føðingardag, og børn kundu sita og spæla við eitthvørt, t.d. spøl og leikur, so var [...] aftur. Hann metti øll líka, gjørdi ikki mun á um tað var eitt lítið barn, ið spurdi um eitthvørt, ella tað snúi seg um trupult maskinbrek um borð á onkrum skipi. Eisini hevði hann so stóra umsorgan fyri

Maria farin... soleiðis vóru boðini fríggjamorgunin. Sjálvt um vit vistu at Maria var álvarsliga sjúk, so livdu vit, eins og hon sjálv, í vónini um at hon skuldi gerast frísk aftur. Boðini, um at hon ikki [...] Viðskiftafólkini í Sparikassanum vóru eisini sera nøgd við Mariu. Henda nøgd ella hesin saknur kom týðiliga til sjóndar, tá ið Maria, eftir egnum ynski, flutti frá beinleiðis kundaráðgevauppgávuni í miðbýnum [...] ikki var millum okkum longur, komu tí bráddliga og óvæntað. Maria var ein góður starvsfelagi, altíð við tí blíða og stillføra lyndinum. Hon var stak fitt, dugnalig og arbeiðssom. Hon gjørdi ikki nógvan

hugna saman við familjuni. Fremst í tínum huga vóru altíð tíni kæru, Tim og døtrarnar Sara, Fia, Maria og Tora, og tú brúkti stóra orku at fyrireika tey upp á tíðina, tá ið tú ikki var her meira. Tá ið [...] og kvøldskúlanum. Vit sótu lið um lið heima hjá tær og teknaðu, spældu kort, lurtaðu eftir tónleiki ella gjørdu mat. Lið um lið við láturkrampa í Glyvra Bio, lið um lið á bókasavninum og lósu bøkur. Vit [...] hondbóltsliðnum hjá NSÍ og á hondbóltslandsliðnum. Vit svóvu lið um lið í telti í haganum, í Skálabotni ella hjá ommu og abba tínum á Nesi, tá ið vit spældu hondbólt í Suðuroy. Vit gingu lið um lið og seldu

var dementur, men fólk sum ikki kendu teg líka væl sum vit, høvdu kanska sagt at tú ikki var sjúkur ella ikki tóktist at verða sjúkur, tí at tú varð altíð líka glaður og blíður at tosa við. 3 aug. bert 14 [...] eg og hetta flentu vit altíð eftir, men um tú ikki var heilt væl fyri onkran dag segði tú altíð:" Maria, ogur bæði hava havt eitt gott lív saman og je eri góður við teg, minst til tað". Nú vit fara at nærkast

altíð gekk og rokaðist úti á trøðni í tíni grønu ketildrakt og puntuta hatti við antin trillibør, rívu ella spaka í hondini, meðan vit børnini runnu runt og spældu við djórini. Ofta fóru vit túrar við tær til [...] ómetalig troyst í hesi sváru sorg at vita, at tú ert farin heim til Harran, tí har býr hvørki sorg ella pína. Abbi, nú ert tú komin heim á himna gyltu strond, har Harrin stendur við opnum ørmum og gevur [...] so eru vit ikki vónleys, tí ein dag skulu vit aftur síggjast. Bjarni, Ingi, Paula, Ester, Heini, Maria, Annika, Nikolai og Anna.

man er slíkt sera hugstoytt, tá sorgin og saknurin kemur, og ein kanska hugsar, hví hendir hetta meg ella okkum. Men eg hugsi, at Skaparin hevur lagt hetta í okkum, at vit rokna ikki við, at vit sjálvi verða [...] Petur, Sonja og Hans Jákup, Harrin signið tykkum og styrki tykkum. Gudda, Esmar, Guðrið og Anna Maria, tit hava mist ein kæran mann og pápa sum elskaði tykkum, og abbabørnini ein abba sum elskaði tey

høgt uppí tað, sum hevði tín áhuga. Tá ið tú ikki vart til skips, vart tú á seiðabergi ella úti við bát, vart á møti ella hugnaði tær saman við familjuni. Á yngri árum stríddist tú hart fyri at fáa endarnar [...] leikandi lætt, hóast strævið kroppsliga. Tú vart ógvuliga kvikur, og aðrir menn hava sagt, at torført ella ógjørligt var at fiska teg av. Vit synirnir kláraðu heldur ikki at kappast við teg, tá ið tað kom [...] sum akker míni so stilt nú falla við lívsins ljósu, føgru strond. Helga, Jákup, Anker, Mildrid, Maria og Fróði.