betydning, men jeg tillader mig dog at spørge, om ikke der er den aller mindste selvransagelse og skam i den norske befolking omkring deres belastende omdømme om udnyttelse og finkæmmelse af alle eksisterende
Jesus som vor Herre. Er du en troende, saa skam dig aldrig ved at tale med andre om Jesus; husk Jesu egne alvorlige ord til os Mennesker: “Thi dem som skammer sig med Mig og mine Ord i denne utro og syndige [...] syndige Slægt, ham skal ogsaa Menneskesønnen skamme sig ved, naar han kommer i sin Faders Herlighed med de hellige Engle. (Markus 8,38). Da disse Sandheder har bragt mig Livets største Glæde, baaret mig
skriva fjølmiðlar við einum láturbrøli, at í lítlu Føroyum eru summi so homofobisk, at tey uttan at skammast háða oddakvinnuna í einum sjálvstøðugum stati fyri hennara kynsligu sannføring. Í Íslandi fór
mistonkiliggering av hampamanninum André Niclassen og glorificering av sær sjálvum og sínum líkum. Skamm fái Svenning Tausen. André verjir móðurmálið, meðan Svenning verjir ynskimálið. Tað er ongin skomm
kertan slóknaði, og lótu við vørrunum lívsbøn, sum tær dugdu frá barni av: O du Guds Lam!?med korsets skam,?du bar al verdens synder,?dermed al fred begynder;?af kærlighed?giv os din fred! Tær reistust upp
kertan slóknaði, og lótu við vørrunum lívsbøn, sum tær dugdu frá barni av: O du Guds Lam!?med korsets skam,?du bar al verdens synder,?dermed al fred begynder;?af kærlighed?giv os din fred! Tær reistust upp
høvdu á orði: “Vit skulu ikki drekka ov nógv”. Vit koma so eystur á flógvan og settu línuna. Men skamm í tað. Tá ið vit løgdu upp ímóti, var nógvur vindur. Vit fóru beinanvegin at draga, men tað gekk ongan
við Akseli Dahl-Olsen sum fyrstahonds vitni, í einum samanstoyti við eina trivaliga geldær hevði skamferað bilin hjá pápanum til ókenniligheit. Spurnir gingu vestmenningar á Brynjolf fyri at frætta,
Sunnanágarðsbóndanum í Mikladali á sinni, at... »alt hann møtti, stórt og smátt, tað hendi last og skamm.« Innkomnir síggja vit, at har eru fýra vaksnir kópar inni, og fleiri hvølpar. Teir vaksnu loypa í
er det, naar han erfarer, at den Gjæst, som han mødte og tog imod med Velvillie, bagefter giver ham Skam for Tak, en Erfaring han, destoværre! tiere har gjort." H.J.J. Sørensen, 1859 Í 1878 tekur Illustreret
