er so nógv dýrari enn ætlað, er, at tað er so nógv virksemi í samfelagnum og tá ið samfelagshjólini mala so skjótt, sum tey gera í hesum døgum, er tað ein sannroynd, at tað dýrari at byggja. Men ein onnur
veikastu, teimum eldru, okkara børnum og teimum sjúku. Hví skal hesin arbeiðsbólkur, sum fær hjólini at mala í samfelagnum, stríðast fyri virðing og betri umstøðum? Lutvíst kanska, tí hetta søguliga hevur verið [...] í nøgdsemi, javna og lívfrøðiligum margfeldi. Og vit skulu geva teimum, ið fáa samfelagshjólini at mala, ta virðing, tey hava uppborðið. Tað ber ikki til, at í dag eru enn nógv, ið fella uttan fyri arb
Tí har verða víkingalegur nevniliga settar upp á staðnum, har tú kanst royna teg sum víking - td. mala korn, baka flatbreyð, kasta við spjóti og royna leikir við togenda. Umframt at royna víkingaskip og
##med4## Ríkað djóralívið hevur við sær, at tað ikki er óvanligt at síggja eitt reinsdjór ganga og mala. Hetta reinsdjórið avmyndaði Rúni eitt kvøldið. ##med2## Tað er avmarkað, hvussu nógv ljós er um veturin
fýra árini vístu seg at vera meira møði enn føði fyri kreativa havnarmannin. - Eg fekk tað ikki at mala runt, ásannar hann púra ærligt. - Fyri hvønn dag sum gekk, fekk eg størri undirskot á kontuna. Eg
og hæddarmunurin er 150 metrar. Tað er trýstið frá hæddarmuninum, sum fær turbinuna í verkinum at mala. Tað er Ólavur Poulsen, sum hevur staðið fyri arbeiðinum. Hann sigur við Dag og Viku, at vatnorkuverkið
heldur Ingolf S. Olsen, tingmaður fyri Tjóðveldi, og framsøgumaður floksins í fiskivinnumálum. At mala sum hundur um heitan greyt, og vísa á, at málið er lagt fyri gerðarrættin, er ikki nøktandi, leggur
stríðnum um, hvør skal rinda fyri fiskirættindi, nú ein fiskivinnunýskipan er farin av bakkastokki. At mala sum hundur um heitan greyt og bara vísa til eitt gerðarrættarmál, sum vit í politisku skipanini higartil
eisini Klingurstjørn í onkrari yrking hjá sær. TAÐ MÁLSLIGA: Í orðabókini hava vit orðið ”klingur”, at mala í klingur. Har er eisini orðið ”klingurleittur” (rundleittur). Á ARGJUM: Útvarpið tosaði ein dagin
Hann visti væl, at hetta ikki var nøkur gullrandað forrætning, men hevði eina vón um, at tað fór at mala runt. Hansara ynski frá byrjan var, at blaðið skuldi prentast í Føroyum, hóast prísurin var hægri