vera við. Har skal vera so ringt at ganga, tí tað er so harðvallað. Eg taki kikaran fram og fari at kika út yvir havið. Hyggi eftir grind. Tað er einki dulsmál. Men har var eingin grind at síggja. Bara
Ferðavinna Eiði: Tað situr ein havhestur á økslini á Kellingini. Hann situr einsamallur og tykist hava gott pláss. Nógvir eru á Risanum, og upp aftur fleiri í berginum í Eiðiskolli. Tríggir seyðir eru
at spæla kort til langt út á náttina. Stundum gingu teir niðan á herðuna omanfyri Sjómansheimið at kika. Har var bara ísur at síggja, so langt eygað røkk. Norðuri í Godthåb vistu menn ikki síni livandi
gjørdi byrjanina sera góða, og at ein kom glíðandi inn í leikin. Tobias var at síggja uppi í torninum kika yvir salin og lítlu músina niðast í torninum. Nógvir nervar vóru í salinum, men teir sóust ikki á
eta hesar litføgru berklasarnar. Hon leggur als ikki merki til okkum – ella leggur onki í okkum. Vit kika, taka myndir, njóta løtuna.....so spáka vit eisini víðari á heimferðini. Mynd 10. Seinna bjørnin í
vóru á seglbátinum saman við Ingvaldi og einum av yngru dreingjunum, og myndamaðurin bað dreingin kika út á sjógv, vildi hann ikki, tí hetta var kikarin hjá Ingvaldi. Ingvaldi gav tó dronginum loyvi at
undir niðan. Manga løtuna minnist eg Djurhuus á Vertshúsinum, har hann plagdi at standa á trappuni og kika út á sjógv eftir onkrum fartoyi, ið hómaðist í havsbrúnni, ella hann lá fram á brúgvarekkverkið og
Nólsoyarfjørð, og skapti hetta eisini ein áhuga fyri skipum. - Eg og ein beiggi mín, Bjarki, plagdu at kika eftir skipum í Nólsoyarfirði fyri at finna útav, hvørji tey vóru. Eg minnist at vit sóu nógvar eingilskar
kikar langt út á fjørðin, har hann fær Norðlýsið í eygsjón henda vakra morgunin. Verið víða um Tað, at kika langt, hevur Símun ofta gjørt áður. Honum dámar væl at taka alt upp við rót, eins og hann gjørdi
ferðafólk – og fyri limirnar í Sea Shepherd, sum standa tað mesta av sólkarkringinum og og hyggja og kika út í havsbrúnna. Andras Kristiansen sigur, at tað einasta, sum er nýtt í nýggju grindalógini, er,
