fyri at styrkja útbúgvingar og økja um útbúgvingartilboðini í Føroyum. Men tá vit víðka og styrkja okkara útbúgvingar má tað gerast rætt og við skili. Tí tað skerst ikki burtur, at her er talan um klassiskt
?Nei eg haldi vit skulu unna námsfrøðingunum hesa fyrireikingartíð og trúgva uppá, at tað kemur okkara børnum til góðar. Og so skulu vit minnast til at virða tað arbeiðið, ið verður gjørt, fyri at ko
sum ikki megnar at halda eina politiska stevnu. Ella vit kunnu siga, at hetta lýsir so væl okkara politisku skipan, har mál ikki verða viðgjørd professiónelt, men har onnur atlit altíð
krøv. Vit síggja tað sum eina íløgu í Føroya framtíð. Um so var, at landið fekk rokningina fyri alla okkara útbúgving og SU eisini, so hevði tað framvegis verið ein neyðug íløga í føroyska samfelagið ein
verður vird har? Men aftursvarið hjá Jógvan við Keldu skuffar meg. Eg væntaði kanska eitt samtykki, at okkara fiskivinna ikki hevur sømilig kor? At tey sum hava hugin, dirvi og peningin kunnu fáa líka góðan
a at oyðsla við, og tit munnu helst hava fingið minst tað, meðan flakakvinnan, sum kundi økt okkara framleiðslu, neyvan man fara at síggja nógv oyru. Tit vardu tykkum manniliga í Løgtinginum ímóti
um armar fyri at royna at fáa hesum málbólki betri kor. Tí, sum tú plagar at siga: ”Ungdómurin er okkara framtíð. Og hví skulu tey ikki fáa somu møguleikar, sum onnur, bara tí teimum feilar eitt hvørt?”
Fundurin er klokkan 9. Búskaparráðið sigur soleiðis í tiðindabrævinum: Vit eru í eini støðu, har okkara høvuðsvinna ikki gevur yvirskot, samstundis sum fiskastovnarnir bara minka. Sjálvandi ber tað ikki
hesa stakkals verkafjøld. Men spurningurin er framvegis hvussu leingi heldur tað? Við hetta lag í okkara samfelag, verður kassin hjá ALS skjótt tómur, um hann ikki er tað longu nú, og tá er lítið vunnið
»Hygg! Nú kemur hann!« Brádliga gjørdist gamla armbandsurið ein troyst í sorgini og eitt tekin um, at okkara farvæl ikki var endaligt, men bert fyribils. Sjálvandi skuldi urið ikki steðga, nei, tað skuldi
