sum standa upp fyri sínum samkynda barni, mýkja málið. Familja og vinfólk mýkja málið. Politikarar, LGBT’arar og tíðarandin mýkja málið. Fordómar byggja á ræðslu fyri tí ókenda, tí, sum fyrr var tabu og
enda Eg sigi ikki at okkara media hevur givið eina rætta, rættvísa, rímuliga ella einsíðis mynd av LGBT evninum. Men skammist eg ikki yvir at siga, at greinin hjá Símuni er einki minni enn propaganda
ikki ganga út frá, at Fólkakirkjan er í parti við teimum klárskygdu moralsku áskoðanum, ið bólkar sum LGBT Føroyar ganga inn fyri. Ikki fyrr enn hesin veruleiki er rokkin, verður Fólkakirkjan møguliga verd
n, hvørs endamál er at destabilisera russiska samfelagið”. Fáar dagar seinni verður kunngjørt, at LGBT-rørslan nú verður sett á ein almennan, russiskan lista yvir ”terroristar og ekstremistar”. Sovorðið
hvussu sexologisk evnir, so sum eitt nú fosturtøka, javnstøða, kynsleiklutir, ST- tilmælir, barsil, LGBT- viðurskifti og seksualundirvísingin í fólkaskúlanum í almenna rúminum av mongum vera tilvildarliga
ikki livir tað lív, man er skaptur at liva«. Hetta hevur fingið sinnið í kók hjá fleiri, millum annað LGBT, sum umhugsar at melda Jenis av Rana. Jenis av Rana fekk fimm spurningar frá einum journalisti, sum
samrøðan við Maritu fer fram. Árið 1997 var øðrvísi viðvíkjandi samkyndleika í Føroyum – einki LGBT, eingin felagsskapur, einki tos um rættindi – einki. Tað tóktist, sum var samkyndleiki als
Bústaður: Hoyvík Børn: Vanja 21 ár og Høgni, sum verður 19 í næstum Starv: Lærari í Eysturskúlanum **** LGBT Føroyar er felagið fyri samkynd, tvíkynd og transpersónar í Føroyum. Slagorðið hjá nýstovnaða fel
ikki tað. Okkara orðaskiftið manar mangan fram gjáir. Kontórshavn. Framleiðsluføroyar. Homofobar. LGBT-samgongan. Cafélattemammur í Havn. Skiparafrúur á bygd. Tað eru vit ímóti teimum, og tey ímóti okkum [...] ikki tað. Okkara orðaskiftið manar mangan fram gjáir. Kontórshavn. Framleiðsluføroyar. Homofobar. LGBT-samgongan. Cafélattemammur í Havn. Skiparafrúur á bygd. Tað eru vit ímóti teimum, og tey ímóti okkum
Nú er í tinginum og fjølmiðlunum drúgt kjak um rættindini hjá samkyndum og broyting av hjúnabandslógini. Tað sum eg havi lagt til merkis er, at lítið og einki verður gjørt við at fáa fram, hvat tað er
