sínar nevndarlønir inn – og so kunnu limirnir í kór rópa eitt trífalt hurrá fyri síni egnu korruptu skipan, sum tey sjálvi gjalda fyri!
Men hetta málið vísir bara, hvussu nevndarpamparar kunnu maltraktera eina dygdargóða sosiala skipan, sum er stovað við tí góða endamáli at hjálpa fólki, so tey hava eina nøkulunda úrtøku í eitt
virka, nú Landsroyndirnar vóru í hondum. Vit hava boðað frá, at tað ber ikki til at seta slíka ósikra skipan í verk. Vit hava biðið myndugleikan um at bíða, til skipanin er trygg og greið, men ovasti myndugleikin
søguna hjá Ferðaráðnum, og niðurstøðan er ein ásannan av, at álitið hjá ferðavinnuni á politisku skipanina er slitið niður í legg, og almenna partafelagið skal verða amboðið at endurreisa hetta álitið
um og sambýlum við góðari tænastu, og tey sum eru í egnum heimi við nærum ongari tænastu. Hendan skipan stuðlar á ongan hátt ynskjunum hjá teimum eldru um at verða heima sum longst. Okkum tørvar eina
kommununi og ein sterkari sosialan profil. Eisini er tvingandi neyðugt, at vit fáa eina betri sosiala skipan við bústaðarstuðli, til tey sum ikki hava so høgar inntøkur eitt nú lesandi og stakir forsyrgjarar
til spurningin sum heild og sostatt eisini til fólkapensjónina og Samhaldsfasta. Samhaldasti er ein skipan við nógvum fyrimunum. Øll rinda í grunnin eftir førimuni, men øll fáa tað sama úr honum aftur, so
endurnýtslu og ruskinnsavning. Tað skal bara virka. Og tað fer at virka nógv betri við einari felags skipan fyri alt landið. Vit hava havt nógvar fundir, framløgur og tjak um hetta mál í skjótt eitt ár og
skapi, men í stóran mun gjørdar við hjálp frá almenninginum. Trupuleikin við eini tílíkari skipan er, at tað er skjót at teljingarnar verða ov óskipaðar. Um okkara leiðir kann veðrið vera rættiliga
munandi skert her um páskirnar. Kann stýrið í ALS liva við, at nøkur av teimum arbeiðsleysu hava verri skipan enn onnur, har tey fáa væl minni útgoldið? – Her og nú kunnu vit liva við tí. Men vit kunnu ikki
