Har sum áður bert vaks gras og berjalyngur
Kirkjan nú stendur, broyttist sjónarringur
Har sum piltar ferðaðust í haga
Fóru ferðir, upp um garð at kaga
Har sum vilt var óbygt lendi
Funnu nýggjar leiðir, ongin kendi
Millum tjarnir, onki mundi saka
Bóru byrðar, sigldu har við flaka
Tíðin brátt við øllum fór
Hagin hvarv og bygdin stór
Har alt vaks og nørdist
Grógvin partur av Havnini gjørdist
Kirkjan nú stendur, sjón for søgn
Millum Tútakannu- og Myllutjørn
Dagar mót himni, hon stásilig stár
Hon boðini ber, fara dagar og ár
Um enn fjarskotin ella heima
Hugur so ofta í Hoyvík man sveima
Tíðir broytast, eins og hugur barna
Stolt stendur kirkjan millum tjarna
2. nov. 2007 D.Olsen
